Antazolina

W tym artykule zbadamy fascynujący świat Antazolina i wszystkie związane z nim implikacje. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Antazolina był tematem wielkiego zainteresowania i kontrowersji. Na przestrzeni dziejów Antazolina odgrywał kluczową rolę w różnych aspektach życia ludzkiego, wpływając zarówno na kulturę, jak i technologię. W tym artykule szczegółowo przyjrzymy się różnym aspektom Antazolina i jego ewolucji w czasie. Jesteśmy pewni, że ta analiza pozwoli nam lepiej zrozumieć wpływ i znaczenie Antazolina we współczesnym świecie.

Antazolina
Ilustracja
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C17H19N3

Masa molowa

265,35 g/mol

Wygląd

biały, krystaliczny proszek bez zapachu[2]

Identyfikacja
Numer CAS

91-75-8
154-68-7 (fosforan)
2508-72-7 (chlorowodorek)

PubChem

2200

DrugBank

DB08799

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

R01AC04, R06AX05

Antazolina (łac. antazolinum) – organiczny związek chemiczny, pochodna etylenodiaminy, należąca do grupy antagonistów receptora H1 I generacji[7].

Wskazaniami do podania antazoliny są[8]:

Do objawów niepożądanych, poza charakterystycznymi dla leków tej grupy (nasilone łaknienie, senność, działanie atropinowe), należą częste reakcje uczuleniowe z towarzyszącą trombocytopenią i granulocytopenią. Ze względu na stosunkowo dużą toksyczność, zaleca się podawać ją w ostateczności[7].

Nazwa handlowa: Phenazolinum.

Przypisy

  1. Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, ISBN 83-88157-18-3.
  2. Antazoline, PubChem , United States National Library of Medicine, CID: 2200 (ang.).
  3. M. Parvez, Antazoline, „Acta Crystallographica Section C. Crystal Structure Communications”, 53 (4), 1997, s. 506–508, DOI10.1107/S0108270196015934 (ang.).
  4. Antazoline, DrugBank , University of Alberta, DB08799 (ang.).
  5. a b E. Urech, A. Marxer, K. Miescher, 2-Aminoalkyl-imidazoline, „Helvetica Chimica Acta”, 33 (5), 1950, s. 1386–1407, DOI10.1002/hlca.19500330539 (niem.).
  6. Antazoline hydrochloride SC-203515 , Santa Cruz Biotechnology (ang.).
  7. a b Leki przeciwhistaminowe H1 I generacji, Wojciech Kostowski i inni red., Farmakologia. Podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy, wyd. 3, t. 1, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2016, s. 197–201, ISBN 978-83-200-4185-9, OCLC 971446090.
  8. Phenazolinum, Rejestr produktów leczniczych , Ministerstwo Zdrowia .