Anna Helcel
W dzisiejszym świecie Anna Helcel to temat, który przykuł uwagę dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w społeczeństwie, wpływ na kulturę popularną czy znaczenie w historii, Anna Helcel stał się tematem zainteresowania wielu osób. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Anna Helcel, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na różne obszary. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę postaramy się rzucić światło na ten temat i zapewnić naszym czytelnikom jasną i wszechstronną perspektywę.
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
cmentarz Rakowicki w Krakowie |
Anna Helcel z domu Treutler von Traubenberg (ur. 1813, zm. 12 kwietnia 1880 w Krakowie) – filantropka, żona Ludwika Edwarda Helcla bankiera i wiceprezydenta Krakowa.
Życiorys
Pochodziła ze spolonizowanej rodziny austriackiej zajmującej się handlem korzennym i winnym przybyłej do Krakowa z Moraw w 1760. Była jedyną spadkobierczynią ojca Karola Treutlera (1791-1866), jednego z najzamożniejszych kupców krakowskich, senatora Wolnego Miasta Krakowa. Należało do niej kilka dochodowych kamienic w Krakowie i dobra ziemskie we wsi Dobranowice. W 1835 wyszła za mąż za Ludwika Edwarda Helcla, wraz z mężem zajęła się działalnością dobroczynną od 1836 działając w Arcybractwie Miłosierdzia.[1] Małżeństwo nie posiadało dzieci, po śmierci męża została jedyną spadkobierczynią jego majątku. W znacznym stopniu sfinansowała wraz z Marceliną Czartoryską w 1876 założenie i budowę Szpitala św. Ludwika dla dzieci w Krakowie, w tym samym roku spisując testament przeznaczyła dużą część majątku na stworzenie Domu Ubogich im. Ludwika i Anny Helclów, prowadzonego przez Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo (Szarytki), istniejącego do dzisiaj. Egzekutorem testamentu i kuratorem Fundacji został Ludwik Szumańczowski.[2]
Anna Helcel spoczywa na cmentarzu Rakowickim w Krakowie w ufundowanej wraz z mężem kaplicy Zmartwychwstania Pańskiego.[3]
Przypisy
- ↑ Encyklopedia Krakowa wyd. Kraków 2000 s.282-283
- ↑ Historia Domu Pomocy Społecznej im. Ludwika i Anny Helclów
- ↑ Karolina Grodziska Zaduszne ścieżki-przewodnik po Cmentarzu Rakowickim wyd.Kraków 2003 s.86