W tym artykule poznamy fascynujący świat Aldona Orłowska. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, zanurzymy się w szczegółowej analizie, która pozwoli nam zrozumieć jego znaczenie w różnych obszarach. Aldona Orłowska był przez długi czas przedmiotem zainteresowania i debaty, a jego implikacje przekroczyły bariery kulturowe i pokoleniowe. Podczas tej podróży będziemy starali się rozwikłać tajemnice i ciekawostki otaczające Aldona Orłowska, próbując rzucić światło na jego znaczenie w obecnym kontekście.
| Data i miejsce urodzenia |
15 stycznia 1948 |
|---|---|
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania |
Eugeniusz Polok, |
Aldona Orłowska (ur. 15 stycznia 1948 w Łodzi) – polska piosenkarka i malarka.
Urodziła się 15 stycznia 1948 jako córka polskiej śpiewaczki Niny Krawczyk i ojca pochodzenia brazylijskiego[1][2]. Dzieciństwo spędziła w rodzinnej Łodzi[3]. Ukończyła studia z zakresu biologii na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Łódzkiego, po których kontynuowała naukę i otworzyła przewód doktorski[4]. W trakcie studiów trenowała pływanie, była członkiem kadry młodzików i zdobyła mistrzostwo Polski w pływaniu stylem motylkowym na dystansie 200 metrów[2].
Jej talent muzyczny odkrył Edward Kamiński[5], który zorganizował jej możliwość pobierania lekcji śpiewu klasycznego u Olgi Olginy[2].
Znana ze swojej szerokiej skali głosu, wyliczonej na trzy i pół oktawy[4]. Porównywana do Ymy Súmac[5]. Swoje koncerty najczęściej organizuje w postaci imprez w klubach muzycznych dużych miast, podczas których wychodzi kilkukrotnie na scenę[3]. Z uwagi na łączenie muzyki z kiczem (w tekstach, kostiumach, linii melodycznej bądź teledyskach realizowanych amatorskim sprzętem), niektórzy nazywają ją najgorszą polską piosenkarką, inni zaś „następczynią Violetty Villas”[3][2].
Pracowała między innymi w Teatrze Muzycznym w Łodzi (kontynuując tym samym na deskach teatru karierę muzyczną zapoczątkowaną przez swoją matkę)[2], a także w Teatrze Wielkim w Łodzi[3]. Od lat 90. przeprowadziła się na stałe do Szwecji, gdzie z mężem Eugeniuszem Polokiem (ur. 15 marca 1947[6]) założyła zespół muzyczny[3]. Śpiewała na statkach, występowała w telewizyjnym show emitowanym na obszarze Skandynawii[4].
W 2002 nakładem wytwórni płytowej Polskie Nagrania „Muza” wydała swój debiutancki album studyjny Ta róża zgubiona[7]. W 2003 tytułowy utwór „Ta róża zgubiona” został wydany na płycie 40 lat z Polskim Radiem i piosenką z tekstami autorstwa Marka Gaszyńskiego[8]. Wykonywała także utwory w duecie z Bohdanem Gadomskim[9].
Zdobyła fanów dzięki kanałowi 99999music w serwisie YouTube, na którym zamieszczane są teledyski do jej utworów[10]. Jedną z jej najpopularniejszych kompozycji jest utwór „Zakupy”[3]. 29 września 2017 nakładem wydawnictwa muzycznego Dunno Recordings wydała w formacie płyty gramofonowej singel zawierający utwory „Idę” oraz „To nieważne” (na singlu znajduje się zarówno podstawowa wersja utworu, jak i wydana pod postacią Ibiza Remix), za którego produkcję oraz aranżację odpowiadał Eugeniusz Polok, a za mastering Rupert Clervaux[11]. 26 października 2018 wydała wspólnie z Eugeniuszem Polokiem dystrybuowany przez Rubadub i zmasterowany przez Kwazar Studio singel zawierający wykonywany przez Poloka utwór „Nature Boy” oraz nagrany przez wokalistkę utwór „Nie wiem”, wydany także w wersji Lento Reggaeton Mix[12]. Z inicjatywy Piotra Kędzierskiego nagrała cover utworu „Candy” Quebonafide i Klaudii Szafrańskiej z Xxanaxx[4].
W 2021 ogłoszono, iż wokalistka pracuje nad kolejnym albumem studyjnym z nowymi wersjami utworów Władysława Szpilmana[2].
Prócz kariery muzycznej rozwija umiejętności malarskie, stworzyła kolekcję kilkudziesięciu obrazów[4].