Adam Pietraszkiewicz

W dzisiejszym świecie Adam Pietraszkiewicz stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu. Wraz z postępem technologii i globalizacją Adam Pietraszkiewicz nabrał znaczenia przekraczającego granice i stał się tematem dyskusji i debat w różnych obszarach. Od polityki po kulturę popularną, Adam Pietraszkiewicz odcisnął piętno na współczesnym społeczeństwie, generując sprzeczne opinie i głębokie refleksje. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Adam Pietraszkiewicz, analizując jego wpływ w różnych sferach i zastanawiając się nad jego wpływem na nasze codzienne życie.

Adam Pietraszkiewicz
generał major generał major
Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1863
Kijów

Data i miejsce śmierci

11 października 1917
Lwów

Przebieg służby
Lata służby

1881–1917

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Jednostki

2 Pułk Dragonów
14 Brygada Kawalerii

Odznaczenia
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Odznaka za 25-letnią Służbę Wojskową (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Oficer Orderu Oranje-Nassau (Holandia)
Grób Adama Pietraszkiewicza

Adam Pietraszkiewicz (ur. 18 czerwca?/30 czerwca 1863 w Kijowie, zm. 11 października 1917 we Lwowie) – generał major cesarskiej i królewskiej Armii, nominalny komendant II Legionu Polskiego („Legion Wschodni”).

Życiorys

Syn Ksawerego Pietraszkiewicza[1]. 16 października 1881 wstąpił do Szkoły Kadetów Kawalerii w Mährisch Weißkirchen (obecnie Hranice). W 1898 w służbie liniowej na stanowisku dowódcy szwadronu w 4 Galicyjskim Pułku Ułanów we Lwowie. W grudniu 1907 objął dowództwo 2 Pułku Dragonów w Tarnopolu, a w następnym roku awansował na pułkownika. W lipcu 1912 został komendantem 14 Brygady Kawalerii w Rzeszowie. Na tym stanowisku 18 maja 1913 został mianowany generałem majorem ze starszeństwem z 1 maja 1913. W pierwszej połowie sierpnia 1914 został uwolniony ze stanowiska komendanta 14 Brygady Kawalerii ze względu na stan zdrowia[2].

27 sierpnia 1914 arcyksiążę Fryderyk Habsburg mianował go komendantem II Legionu Polskiego we Lwowie („Legionu Wschodniego”), lecz powierzonego mu stanowiska, z nieznanych przyczyn, nie objął[3]. Po rozpadzie Legionu Wschodniego był między innymi komendantem obozów jenieckich w Josefstadt (obecnie Jaroměř) i Kleinmünchen (obecnie dzielnica Linzu), a później został przeniesiony w stan spoczynku. Zmarł 11 października 1917 w Szpitalu Garnizonowym we Lwowie. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Odznaczenia[4]

" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

Przypisy

  1. ↑ kijowianin, za udział w „ruchu polskim” skazany „w sołdaty” na Kaukaz. Po powrocie osiadł w Krakowie Czas 1917 nr 476 z 15 października s. 3
  2. ↑ Kronika. Z c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”. Nr 182, s. 4, 12 sierpnia 1914. 
  3. ↑ Mieczysław Wrzosek, Polski czyn zbrojny podczas pierwszej wojny światowej 1914-1918 s. 95 postawę generała Pietraszkiewicza, który nie objął stanowiska komendanta Legionu Wschodniego, nazywa zagadkową.
  4. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1913. library.hungaricana.hu. . (niem.).
  5. ↑ a b Staatshandbuch. alex.onb.ac.at. . (niem.).

Bibliografia

  • H. P. Kosk, Generalicja polska, t. 2, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001.
  • Jan Rydel, W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918, Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001, ISBN 83-7188-235-1, OCLC 830250410.
  • Mieczysław Wrzosek, Polski czyn zbrojny podczas pierwszej wojny światowej 1914-1918, Państwowe Wydawnictwo "Wiedza Powszechna", Warszawa 1990, ISBN 83-214-0724-2.