7 Batalion Strzelców Celnych
W dzisiejszym świecie 7 Batalion Strzelców Celnych to temat, który zyskał duże znaczenie i zainteresowanie społeczeństwem. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje implikacje w życiu codziennym, wpływ na miejsce pracy czy wpływ na rozwój technologiczny, 7 Batalion Strzelców Celnych przyciągnął uwagę różnych sektorów i wywołał liczne debaty i dyskusje. Z biegiem czasu 7 Batalion Strzelców Celnych stał się podstawowym elementem, który nie tylko budzi ciekawość, ale także stwarza wyzwania i możliwości na przyszłość. W tym artykule zbadamy różne aspekty 7 Batalion Strzelców Celnych, analizując jego znaczenie, ewolucję i potencjał transformacji różnych obszarów społeczeństwa.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Nazwa wyróżniająca |
Krakowski |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
Franciszek Nowiński |
| Ostatni |
Stanisław Gaszyński |
| Działania zbrojne | |
| powstanie listopadowe | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
7 Batalion Strzelców Celnych Krakowskich – ochotnicza polska formacja wojskowa powołana w czasie powstania listopadowego.
Batalion został utworzony w województwie Krakowskim w styczniu 1831[1], a w jego skład weszły oddziały korpusu leśnego[2].
Dowódcy
- Franciszek Nowiński[2]
- Wiktor Kozłowski[2]
- Stanisław Gaszyński[2]
Bitwy i potyczki
- Chotcza Góra (10 września 1831)[2]
Przypisy
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 489.
- ↑ a b c d e Gembarzewski 1925 ↓, s. 78.
Bibliografia
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925, s. 78.
- Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie - Królestwo Polskie 1815-1830. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978, s. 489.
| Wojska |
| ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bitwy |
|
