W tym artykule szczegółowo zbadamy temat 13 Pułk Piechoty (austro-węgierski) i jego wpływ na współczesne społeczeństwo. 13 Pułk Piechoty (austro-węgierski) wywołał debatę między ekspertami i obywatelami, generując sprzeczne opinie i pytania dotyczące jego dzisiejszego znaczenia. Na przestrzeni dziejów 13 Pułk Piechoty (austro-węgierski) odgrywał fundamentalną rolę w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną, a jego wpływ jest nadal odczuwalny na co dzień. W tym sensie kluczowa jest szczegółowa analiza implikacji 13 Pułk Piechoty (austro-węgierski) i tego, jak jego ewolucja ukształtowała nasz sposób rozumienia otaczającego nas świata. Od jego początków po obecną sytuację, ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowego spojrzenia na 13 Pułk Piechoty (austro-węgierski) i jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1814 |
Rozformowanie |
1918 |
Nazwa wyróżniająca | |
Tradycje | |
Święto |
27 czerwca |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Galicyjski Pułk Piechoty Nr 13 (IR. 13) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej armii, noszący wśród mieszkańców Królestwa Galicji i Lodomerii przydomek „Krakowskie Dzieci”[1] .
Okręg uzupełnień nr 13 Kraków na terytorium 1 Korpusu.
Pułk został utworzony w 1814 roku.
Kolejnymi szefami pułku byli:
Kolory pułkowe: różowy (rosenrot), guziki złote.
Dyslokacja w roku 1873: Dowództwo w Wiedniu, komenda uzupełnień oraz batalion zapasowy w Krakowie.
Dyslokacja w roku 1903: Dowództwo oraz bataliony I, II i III w Krakowie, IV batalion w Bielsku.
Dyslokacja w latach 1904–1908: Dowództwo oraz bataliony I, II i III w Krakowie, IV batalion w Niepołomicach.
Dyslokacja w roku 1909: Dowództwo oraz bataliony II, III i IV w Krakowie, I batalion w Mostarze.
Od 1867 do 1912 pułk przebywał w Krakowie i zyskał przydomek „krakowskich dzieci”[2].
Dyslokacja w latach 1912-1914: Dowództwo oraz bataliony II i III w Opawie (Troppau), II batalion w Bielsku, a IV batalion w Krakowie.
W 1914 roku pułk wchodził w skład 10 Brygady Piechoty należącej do 5 Dywizji Piechoty.
Był określany potocznie jako pułk „dzieci krakowskich”, a podczas I wojny światowej w jego szeregach funkcjonowała polska tajna organizacja niepodległościowa, utrzymującej kontakt organizacyjny z Legionami Polskimi (działali w niej m.in. oficerowie Jan Rudolf Gabryś, Michał Grażyński, Jan Hrebenda)[3].