11 Armia (III Rzesza)
W tym artykule przeanalizujemy i zgłębimy temat 11 Armia (III Rzesza). Przez lata 11 Armia (III Rzesza) był przedmiotem badań i zainteresowań wielu osób z różnych dziedzin. Od psychologii po astronomię, poprzez historię, literaturę i socjologię, 11 Armia (III Rzesza) jest powracającym i aktualnym tematem. W tym artykule naszym celem jest zbadanie różnych aspektów 11 Armia (III Rzesza), od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Będziemy analizować jego wpływ na kulturę, naukę, sztukę i życie codzienne, starając się głęboko i całkowicie zrozumieć jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1940, 1945 |
| Rozformowanie |
1942, 1945 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. Eugen Ritter von Schobert |
| Ostatni |
gen. Walther Lucht |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
11 Armia, 11 Armia Pancerna SS – jedna z niemieckich armii, uczestniczyła w ataku na Związek Radziecki oraz w walkach z aliantami zachodnimi.
Historia
Utworzona 5 października 1940 w Lipsku w IV Okręgu Wojskowym[1], w kwietniu 1941 przeniesiona do Monachium. Od maja do początku inwazji niemieckiej na ZSRR występowała jako Dowództwo Wojsk Niemieckich w Rumunii. W początkowym okresie inwazji jej odwód stanowił Włoski Korpus Ekspedycyjny w Rosji[2]. Uczestnicząc w walkach z Armią Czerwoną, brała udział m.in. w zajęciu Krymu i oblężeniu Sewastopola. W sierpniu 1942 roku przerzucona na północny odcinek frontu, gdzie uczestniczyła w nieudanej próbie zdobycia Leningradu (operacja siniawińska). W grudniu 1942 roku przekształcona w Grupę Armii Don[1].
Ponownie utworzona w styczniu 1945 roku na Pomorzu przez Waffen-SS. Występowała odtąd także pod nazwą 11 Armii Pancernej SS. Po próbie kontrataku w lutym 1945 roku pod Stargardem przeciw Armii Czerwonej, kontynuowała działania bojowe na froncie zachodnim. Po rozbiciu przez wojska aliantów zachodnich w kwietniu 1945 roku w Zagłębiu Ruhry[1], skapitulowała.
Dowództwo armii
dowódcy:
- gen. Eugen Ritter von Schobert (do września 1941)
- gen. Erich von Manstein (do listopada 1942)
- gen. SS Felix Steiner (styczeń-marzec 1945)[3]
- gen. Walther Lucht (marzec-kwiecień 1945)
szef sztabu:
Struktura organizacyjna
- Skład w grudniu 1940 roku
- Skład 22 czerwca 1941 roku[5]
- LIV Korpus Armijny
- XXX Korpus Armijny
- XI Korpus Armijny
- Korpus Kawalerii (rumuński)
- 22 Dywizja Piechoty
- 72 Dywizja Piechoty
- Korpus Górski (rumuński)
- Skład w lutym 1945 roku
- Grupa Korpuśna Munzel
- III Korpus Pancerny SS
- XXXIX Korpus Pancerny
- Skład w kwietniu 1945 roku
Przypisy
- ↑ a b c Mitcham 2010 ↓, s. 208.
- ↑ Müller 2014 ↓, s. 107.
- ↑ Bishop 2009 ↓, s. 9.
- ↑ Podsiadło 2014 ↓, s. 348.
- ↑ Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 46.
Bibliografia
- Chris Bishop: Niemieckie wojska pancerne w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11391-6.
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11725-9.
- Rolf-Dieter Müller: Wspólnicy Hitlera. Formacje sojusznicze Wehrmachtu na froncie wschodnim. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-11-13245-0.
Linki zewnętrzne
| Armie | |
|---|---|
| Armie górskie | |
| Armie spadochronowe | |
| Armie pancerne |
.svg){kind=small}