Żyłka kostalna
W tym artykule omówiono temat Żyłka kostalna z kompleksowego i szczegółowego podejścia, w celu zapewnienia pełnej i aktualnej wizji tego interesującego tematu. W związku z tym zbadane zostaną różne aspekty związane z Żyłka kostalna, od jego pochodzenia i historii po wpływ na obecne społeczeństwo. Zaprezentowane zostaną odpowiednie dane, najnowsze badania i dogłębne analizy, które pozwolą czytelnikowi zrozumieć znaczenie i znaczenie Żyłka kostalna dzisiaj. Przedstawione zostaną także refleksje i perspektywy, które wzbogacą zrozumienie tego tematu i będą sprzyjać wzbogacającej debacie.
Żyłka kostalna, żyłka żebrowa, żyłka żeberkowa, żyłka ramieniowa (łac. costa, vena costalis, oznaczenie: C+) – jedna z żyłek podłużnych w skrzydle owadów.
U owadów współczesnych żyłka kostalna jest zwykle pierwszą, położoną najbardziej z przodu żyłką podłużną. Należy do żyłek wypukłych, jest pojedyncza, nierozgałęziona i zwykle stanowi przedni brzeg skrzydła, a dokładniej remigium. U niektórych owadów wymarłych występowała żyłka prekostalna (praecosta), jednak u wszystkich form współczesnych jest ona zlana z żyłką kostalną i zwykle nierozróżnialna. Niekiedy żyłka kostalna jest nieco odsunięta od krawędzi skrzydła i wówczas występuje przed nią niewielka powierzchnia zwana polem przedkostalnym. Zwykle żyłka ta łączy się ruchomo swoją nasadą za pomocą stawu z płytką humeralną (sklerytem barkowym).
Tchawka przechodząca przez żyłkę kostalną stanowi przypuszczalnie odgałęzienie tchawki subkostalnej (łac. trachea subcostalis).
Pole za żyłką kostalną nazywa się polem kostalnym, a komórkę do niej przylegającą od tyłu komórką kostalną. Komórka owa często może być podzielona na pierwszą i drugą komórkę kostalną za pomocą poprzecznej żyłki barkowej lub też podzielona na całą serię komórek.
U ważek miejsce styku żyłki subkostalnej z kostalną często tworzy wklęśnięcie w przednim brzegu skrzydła zwane nodulusem.
U muchówek żyłka kostalna może obiegać skrzydło dookoła. Często jest przerywana w miejscach styku z żyłką subkostalną i pierwszą gałęzią żyłki radialnej. Na żyłce kostalnej muchówek obecne mogą być silne szczecinki kostalne (łac. setae costalis). Jedną z nich może być haczykowato wygięta szczecinka osadzona na nasadzie żyłki, zwana setae costalis uncata.
-
Użyłkowanie u ważki równoskrzydłej -
Użyłkowanie u prostoskrzydłego -
Użyłkowanie u pluskwiaka z podrzędu cykadokształtnych -
Użyłkowanie u pluskwiaka z rodziny miodówkowatych (żyłka subkostalna zlana z kostalną; C+Sc) -
Użyłkowanie u błonkówki z rodziny gąsienicznikowatych -
Silnie zredukowane użyłkowanie u błonkówki z nadrodziny bleskotek (żyłka kostalna całkiem zanikła) -
Użyłkowanie u muchówki z rodzaju Rachicerus
Przypisy
- ↑ a b c d e f Ryszard Szadziewski, Przemysław Trojan: Nadgromada: owady s.l. – Insecta s.l. (sześcionogi – Hexapoda). W: Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 61–64, 497.
- ↑ a b c Przemysław Trojan: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVIII Muchówki – Diptera, zeszyt 1 – wstępny. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1957, s. 28-32.
- ↑ a b c d X: The Wings. W: R. E. Snodgrass: Principles of Insect Morphology. Cornell University Press, 1935.
- ↑ a b c Lajos Zombori, Henrik Steinmann: Dictionary of Insect Morphology. de Gruyter, s. 51-52, seria: Handbook of Zoology.
- ↑ a b Peter Chew: Insect Wings. Insects and Spiders in Brisbane . 2009. .