Imperium rzymskie to jeden z najpotężniejszych organizmów państwowych, jakie kiedykolwiek powstały na Ziemi. Obejmowało ono tereny od Morza Śródziemnego po Wyspy Brytyjskie, od Półwyspu Iberyjskiego po Egipt. Jego potęga trwała ponad 5 wieków, dzięki czemu pozostawiło ono nam nie tylko wiele dziedzictwa kulturowego, ale także wpłynęło na wiele dziedzin nauki, sztuki czy architektury.
Historia Imperium rzymskiego zaczyna się w 753 roku p.n.e., kiedy to według legendy Romulus założył miasto Rzym. W ciągu kolejnych wieków Rzym stał się potęgą militarystyczną, która podbiła swoich sąsiadów i zaczęła ekspansię w kierunku Półwyspu Iberyjskiego, Grecji i Afryki Północnej.
Jego potęga trwała przez wieki. W ciągu tych wieków Imperium rzymskie przeszło przez wiele wojen, rewolucji, buntów i kryzysów. Największym kryzysem w historii Imperium było zapewne rozbicie podziału rzymskiego na dwie części – zachodnią i wschodnią, co ostatecznie doprowadziło do upadku państwa w 476 roku n.e.
Imperium rzymskie wraz z rozwojem kultury i sztuki przyczyniło się do powstania wielu dzieł, które po dziś dzień są uznawane za arcydzieła. Do takich dzieł należą na przykład architektura, rzeźba, malarstwo, literatura i filozofia.
Architektura rzymska wywarła ogromny wpływ na architekturę europejską. Najsłynniejszym przykładem jest Koloseum – amfiteatr, który pierwotnie służył do organizowania walk gladiatorów oraz innych widowisk. Innym przykładem jest Panteon – budynek z II wieku należący do największych cudów architektury w historii świata.
Rzymska rzeźba była kontynuacją sztuki greckiej. Najsłynniejszymi rzymskimi rzeźbami są Laokoongruppe – grupa trzech rzeźb umieszczonych w rotundzie watykańskiej oraz Kolumna Trajana – monumentalna kolumna, która przedstawia historię wojen prowadzonych przez cesarza Trajana.
Rzymskie malarstwo było kontynuacją sztuki greckiej, chociaż rozwijało się ono w pewnym stopniu niezależnie. Najsłynniejszym przykładem rzymskiej sztuki malarskiej są tzw. pompejeńskie freski. Są to dekoracje ściennych i podłogowych malowideł odkryte na terenie miasta Pompeje po wybuchu Wezuwiusza w 79 r. naszej ery.
Rzymska literatura i filozofia w dużej mierze czerpią swój źródło z literatury i filozofii greckiej. Najbardziej znanymi autorami z epoki są Cyceron, Wergiliusz, Lukrecjusz czy Horacy. Literatura rzymska miała duży wpływ na rozwój literatury europejskiej i arabskiej.
W momencie powstania Imperium rzymskiej religią przyjętą przez Rzymian był politeizm. Wraz z rozwojem państwa religia ta ewoluowała, wprowadzenie kultu cesarza i wprowadzenie chrześcijaństwa. Najsłynniejsze rzymskie świątynie poświęcone były m.in. bogom rzymskim, takim jak Jupiter, Mars czy Wenus.
Imperium rzymskie posiadało kilka cech, które miały wpływ na strukturę i funkcjonowanie państwa. Wśród tych cech można wymienić między innymi silną hierarchię państwową, która dzieliła państwo na prowincje oraz silną armię, która stanowiła podstawę zdobycia nowych terytoriów. Państwo rzymskie było również organizacją spółdzielczą, gdzie społeczność lokalna miała wpływ na zarządzanie swoim terytorium.
Imperium rzymskie to państwo, które pozostawiło nam wiele dziedzictwa kulturowego, naukowego i technologicznego. Jego wpływ na historię Europy i świata był ogromny, a zasoby państwa i potęga jego armii były niebywałe. Choć Imperium upadło w 476 roku n.e., to jego dziedzictwo przetrwało w dziełach sztuki, architektury, filozofii i literaturze.