Art Déco – sztuka geometryczna i dekoracyjna

Art Déco – sztuka geometryczna i dekoracyjna

Art Déco to styl, który powstał na początku XX wieku i trwał przez całe lata 20. i 30. XX wieku. Charakteryzował się on geometrią, symetrią oraz bogatymi zdobieniami. Styl ten wywodzi się z francuskiego ruchu artystycznego Art Nouveau, ale różnił się od niego kilkoma aspektami. W tym artykule postaramy się iść o krok dalej i zaprezentować zarówno historię, jak i charakterystyczne cechy stylu Art Déco.

Historia Art Déco

Art Déco powstał w odpowiedzi na sytuację, która miała miejsce w Europie podczas pierwszej wojny światowej. W związku z zubożeniem społeczeństw, wzrosło zainteresowanie prostotą i minimalizmem w sztuce. Jednocześnie, rozwój sektora przemysłowego spowodował produkcję towarów dostępnych masowo, w przystępnej cenie. W tym kontekście styl Art Déco miał charakter dekoracyjny, zdobnego wyrobu masowego. W miarę jak świat zaczynał się odbudowywać po wojnie, świat trał się coraz bogatszy, co umożliwiło rozwój tego stylu.

Charakterystyczne cechy Art Déco

Art Déco jest stylem bardzo odmiennym od Art Nouveau. Charakteryzuje się on prostymi liniami geometrycznymi. W przeciwieństwie do krzywizn, które dominowały w Art Nouveau, Art Déco stawiało na regularne kształty takie jak trójkąty, koła i prostokąty.

Zdobienia i ornamenty były jednak równie ważne jak geometryczne linie. Art Déco to styl bardzo elegancki, z dużą ilością złota, kryształów i kamieni szlachetnych. Styl łączył materię i abstrakcję, które były charakterystyczne dla modernizmu.

Typowe dla stylu są motywy zapożyczone z różnych tradycji kulturowych. Były to np.: hieroglify z Egiptu, groteski z antyku, krasnale z mitologii nordyckiej, formy zwierzęce (szczególnie lamparty), a także motywy z dalekiego wschodu.

Art Déco był w dużej mierze związany z rozwojem miast. Wystrój budynków, w szczególności apartamentów i biur, stał się dla firm ważnym punktem nadawania wizerunku. Na początku lat 20. XX wieku miała miejsce ich masowa budowa. Budynki w stylu Art Déco charakteryzowały się dużymi oknami, balkonami nad ulicą oraz przeszklonymi fasadami.

Styl ten dotyczył nie tylko wyglądu zewnętrznego, ale również aranżacji wnętrz. Wśród elementów dekoracyjnych używanych w stylu Art Déco na szczególną uwagę zasługują lustra, lampy, fotele oraz stoły.

Jeden z najważniejszych projektantów w historii sztuki Art Déco to Maurice Dufrêne. Dufręne zawsze podkreślał, że estetyka jest dla niego ważniejsza niż funkcjonalność. Wśród jego najlepszych dzieł znajdują się meble, takie jak kanapy i krzesła oraz motywy zdobnicze w postaci geometrii i kształtów zwierząt.

Art Déco w Polsce

Art Déco w Polsce pojawił się w połowie lat 20. XX wieku. Jego wpływ na polską sztukę był znaczny, choć styl nie osiągnął takiego rozwoju, jak w innych krajach europejskich. Najważniejszym czynnikiem, który wpłynął na rozwój Art Déco w Polsce, była władza austriacka, która dominowała nad krajem od połowy XIX wieku do roku 1918.

W Polsce, jak i w innych krajach europejskich, styl art déco był silnie związany z rozwojem przemysłu i produkowaniem wyrobów z niżej notowanych materiałów. W Polsce szczególnie popularne były fabryki mebli, których wytwory były doceniane w kraju i za granicą.

Podsumowanie

Na podstawie powyższych informacji można stwierdzić, że styl Art Déco był jednym z najważniejszych stylów w sztuce XX wieku. Charakterystyczne cechy stylu to prostota i geometryczne kształty, bogate ornamenty, a także motywy zapożyczone z różnych tradycji kulturowych. Styl ten zyskał popularność w Europie na początku XX wieku i szybko rozprzestrzenił się na cały świat. Art déco to styl, który związany jest z rozwojem miast, ale także z aranżacją wnętrz. Motywy geometryczne i dekoracyjne były nieodłącznymi elementami tego stylu, który zdominował sztukę i architekturę pierwszej połowy XX wieku.