Dzisiaj zagłębimy się w Zygmunt Novák, temat, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. Wraz ze swoją rosnącą popularnością Zygmunt Novák wzbudził duże zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i ogółu społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Zygmunt Novák, analizując jego historię, konsekwencje dla dzisiejszego społeczeństwa i możliwe implikacje na przyszłość. Mamy nadzieję, że dzięki tej szczegółowej analizie rzucimy światło na Zygmunt Novák i zapewnimy naszym czytelnikom pełniejsze zrozumienie tego zjawiska/trendu/tematu.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
Zygmunt Jan Novák (ur. 11 lipca 1897 w Tarnawie k. Skały, zm. 15 czerwca 1972 tamże) – polski architekt krajobrazu. Młodszy brat Tadeusza Nováka, posła V kadencji Sejmu II RP.
Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej, naukę kontynuował w Wiedniu. W 1936 był organizatorem jednego z pierwszych Biur Regionalnego Planu Zabudowania, obejmowało ono swoim obszarem Okręg Krakowski. Wykładał w Katedrze Urbanistyki Politechniki Krakowskiej. W 1950 opublikował pracę „Przyrodnicze elementy planowania regionalnego i udział w nim architekta”, która razem z innymi pracami Zygmunta Novák jest uważana, za podstawę tzw. krakowskiej szkoły krajobrazu. W 1956 przy Katedrze Planowania Przestrzennego na Politechnice Krakowskiej powstał Zakład Projektowania Przestrzeni Zielonych, którego kierownikiem został Zygmunt Novák. W tym samym roku na Krajowym Zjeździe Państwowej Rady Ochrony Przyrody przedstawił ideę stworzenia Jurajskich Parków Krajobrazowych, była to pierwsza w historii kraju koncepcja parku krajobrazowego. W 1968 w krakowskim oddziale Polskiej Akademii Nauk założył Sekcję Architektury Krajobrazu Komisji Urbanistyki i Architektury. Był pracownikiem Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej oraz zasiadał w Radzie Naukowej Ojcowskiego Parku Narodowego, w stan spoczynku przeszedł w 1971. Zainicjowany przez Zygmunta Nováka Zespół Jurajskich Parków Krajobrazowych powstał w 1981, dziewięć lat po jego śmierci.