W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Zygfryd Siwik. Na kolejnych stronach będziemy badać różne aspekty związane ze Zygfryd Siwik, od jego pochodzenia po najnowsze zastosowania. Zygfryd Siwik to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie, a w miarę postępów naszych badań odkryjemy przyczyny jego fascynacji. Poprzez wywiady, badania i zeznania zagłębimy się w głębię Zygfryd Siwik, aby zrozumieć jego wpływ i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Przygotuj się na odkrycie nowego świata oczami Zygfryd Siwik!
| Data i miejsce urodzenia |
18 grudnia 1942 |
|---|---|
| profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: prawo karne, prawo karne gospodarcze, skarbowe | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
Zygfryd Siwik (ur. 18 grudnia 1942 w Klein Daberkow[2]) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Wrocławskim, były członek Rady Legislacyjnej.
W 1965 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wrocławskim[2]. Na macierzystej uczelni obronił w 1972 pracę doktorską Ochrona alimentacji w polskim prawie karnym (z punktu widzenia polityki kryminalnej) napisaną pod kierunkiem Witolda Świdy[3]. W 1974 opublikował nową wersję tej pracy Przestępstwo niealimentacji ze stanowiska polityki karnej, za którą został wyróżniony nagrodą III stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Techniki[2]. Od 1984 kierował Zakładem Kryminologii[2]. W 1986 otrzymał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy System środków penalnych w prawie karnym skarbowym[4]. W 1987 został mianowany docentem, w 1991 profesorem nadzwyczajnym, w 1997 otrzymał tytuł naukowy profesora[2]. Kierował Katedrą Kryminalistyki i Prawa Gospodarczego[2].
Był członkiem Rady Legislacyjnej (1989–1992), członkiem Zespołu ds. Ujednolicenia Rozwiązań Prawa Karnego i Prawa o Wykroczeniach przy Ministrze Sprawiedliwości (1989–1991) oraz przewodniczącym Zespołu Reformy Prawa Karnego Skarbowego przy Ministrze Sprawiedliwości (od 1989)[2], który przygotował projekt kodeksu karnego skarbowego uchwalonego w 1999.
Zajmował się kryminologią, prawem karnym materialnym, prawem wykroczeń, prawem karnym skarbowym oraz prawem karnym gospodarczym[2].
Jest członkiem Zrzeszenia Prawników Polskich, Stowarzyszenia Prawa Karnego i Polskiego Towarzystwa Legislacyjnego[5]. Był prezesem Trybunału Arbitrażowego ds.Sportu przy PKOl.