Zofia Fedorowicz
W tym artykule zbadamy wpływ Zofia Fedorowicz na dzisiejsze społeczeństwo. Od momentu pojawienia się Zofia Fedorowicz przyciąga uwagę ludzi na całym świecie, wywołując namiętne i emocjonalne dyskusje. Przez lata Zofia Fedorowicz ewoluował i dostosowywał się do zmian w społeczeństwie, wpływając na różne aspekty codziennego życia. Poprzez tę analizę zbadamy rolę, jaką Zofia Fedorowicz odegrał w kulturze, polityce, ekonomii i innych obszarach, a także jego wpływ na sposób, w jaki ludzie postrzegają otaczający ich świat. Patrząc krytycznie i refleksyjnie, będziemy starali się lepiej zrozumieć wpływ, jaki Zofia Fedorowicz wywarł i nadal wywiera na nasze społeczeństwo.
 Portret Zofii Fedorowicz z 1937 pędzla Witkacego | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 grudnia 1893 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 stycznia 1953 |
| Dziedzina sztuki |
malarstwo, kostiumografia, scenografia |
Zofia Fedorowicz, Sophie Fedorovitch (ur. 15 grudnia 1893 w Mińsku, zm. 31 stycznia 1953 w Londynie[1]) – projektantka kostiumów teatralnych i scenografka teatralna aktywna w Wielkiej Brytanii oraz malarka działająca głównie we Francji i w Wielkiej Brytanii .
Uczyła się malarstwa w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, a od 1916 na uczelni artystycznej w Moskwie. Od 1918 mieszkała w Petersburgu, skąd przeprowadziła się do Londynu, a następnie od 1922 mieszkała i studiowała malarstwo w Paryżu. W 1930 powróciła do Londynu i osiedliła się tam na stałe, uzyskując w 1940 obywatelstwo brytyjskie[2].
W czasie pobytu we Francji intensywnie zajmowała się malowaniem, tworząc portrety, martwe natury i pejzaże. Od 1923 do 1930 wielokrotnie wystawiała swoje prace we francuskich Salonie Niezależnych, a w latach 1926 - 1929 także w Salonie Jesiennym oraz w brytyjskich London Group (1920-1930) i Seven and Five Group (1926-1929). Brała też udział w zagranicznych wystawach polskich malarzy w 1922 (Paryż, wystawa Młodej Polski) i 1928 (Bruksela). Miała indywidualne wystawy swych obrazów we francuskiej Sacre de Printemps w 1925 oraz londyńskiej Beaux Arts Gallery w 1928[3].
Po osiedleniu się na stałe w Anglii zaczęła na szeroką skalę tworzyć projekty kostiumów i dekoracji teatralnych i filmowych, m.in. dla Fredericka Ashtona i opery londyńskiej. Projekty teatralne Fedorowicz były eksponowane na indywidualnej wystawie artystki w Sadler's Wells Theatre[4].
Dzieła Fedorowicz znajdują się m.in. w kolekcji Muzeum Wiktorii i Alberta i placówka ta zorganizowała pośmiertną wystawę jej prac w 1955 r.[5].
Przypisy
Bibliografia
- Bartnicka-Górska H., 1975: Fedorowicz Zofia. W: Maurin-Białostocka J. i in.: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, tom II. Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Polska Akademia Nauk, Instytut Sztuki, strona 204.