Dziś Zgromadzenie Sióstr Mariawitek stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na współczesne społeczeństwo, znaczenie w kontekście historycznym czy wpływ na sferę kulturową, Zgromadzenie Sióstr Mariawitek jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Przez lata wzbudzał gorące debaty, wzbudzał ciekawość wielu osób i był przedmiotem licznych studiów i badań. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Zgromadzenie Sióstr Mariawitek, analizując jego znaczenie, konsekwencje i ewolucję w czasie. Bez wątpienia Zgromadzenie Sióstr Mariawitek to temat zasługujący na naszą uwagę i refleksję, dlatego mamy nadzieję, że ta lektura będzie interesująca i wzbogacająca dla wszystkich naszych czytelników.
Dewiza: Wszystko na większą Chwałę Bożą i Cześć Przenajświętszej Panny Maryi | |
Pełna nazwa |
Katolickie Zgromadzenie Sióstr Mariawitek Nieustającej Adoracji Ubłagania |
---|---|
Wyznanie | |
Kościół | |
Założyciel | |
Data założenia |
1935 |
Data zatwierdzenia |
1935 |
Przełożony |
s. biskupka Damiana Maria Beatrycze Szulgowicz |
Liczba członków | |
Strona internetowa |
Katolickie Zgromadzenie Sióstr Mariawitek Nieustającej Adoracji Ubłagania, Mariawitki – wspólnota kapłanek założona ok. 1930 przez arcybiskupa Jana M. Michała Kowalskiego uznawanego w Kościele Katolickim Mariawitów za świętego.
Przełożoną zgromadzenia jest s. biskupka Damiana Maria Beatrycze Szulgowicz, zwierzchnik Kościoła Katolickiego Mariawitów w RP.
Katolicki Zakon Sióstr Mariawitek jest niezwykle specyficznym zgromadzeniem zakonnym, o czym świadczy jego historia, tradycje i reguła zakonna. Zwierzchnik Kościoła Mariawitów, abp Jan Maria Michał Kowalski wprowadził reformy będące rozwinięciem myśli teologicznej św. Marii Franciszki Kozłowskiej, takie jak zniesienie celibatu księży oraz wprowadzenie małżeństw osób duchownych (1922–1924), czy kapłaństwa kobiet („kapłanek Nowej Linii Aarona”) (1929). Po 1930 r. reformy te spotkały się z oporem części duchownych, co zaowocowało ich buntem wobec arcybiskupa Kowalskiego. Zwolennicy pełnoprawnego zwierzchnika zostali siłą przeniesieni do Felicjanowa tworząc Kościół Katolicki Mariawitów, natomiast zwolennicy biskupa Klemensa Marii Filipa Feldmana[a] pozostali w Płocku pod nazwą Kościół Starokatolicki Mariawitów.
W Płocku w Kościele Starokatolickim Mariawitów swoją siedzibę miało Starokatolickie Zgromadzenie Sióstr Mariawitek (w tym Zgromadzeniu jest obecnie 1 siostra, pełniąca posługę w Paryżu).