Zenel Hamiti

W rozległym świecie Zenel Hamiti istnieje niezliczona ilość aspektów, które zasługują na zbadanie i przeanalizowanie. Niezależnie od tego, czy z perspektywy eksperta w danej dziedzinie, czy z wizji prostego entuzjasty, Zenel Hamiti oferuje nieograniczone możliwości zagłębienia się w różne jego aspekty. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący wszechświat Zenel Hamiti, badając jego pochodzenie, wpływ na społeczeństwo i możliwe konsekwencje dla przyszłości. Dołącz do nas i zanurz się w ekscytującym świecie Zenel Hamiti i odkryj wszystko, co ma do zaoferowania ta koncepcja.

Zenel Hamiti
Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1919
Radhimë

Data i miejsce śmierci

25 czerwca 2003
Tirana

Minister górnictwa
Okres

od 5 lipca 1950
do 5 września 1951

Przynależność polityczna

Albańska Partia Pracy

Okres

od 28 grudnia 1965
do 16 marca 1966

Faksymile

Zenel Hamiti (ur. 25 czerwca 1919 we wsi Radhimë k. Wlory, zm. 25 czerwca 2003 w Tiranie[1]) – albański polityk komunistyczny, minister górnictwa w latach 1950-1951 i 1965-1966.

Życiorys

Uczył się w szkole technicznej w Korczy, którą ukończył w roku 1941. W 1941 rozpoczął pracę w ministerstwie spraw wewnętrznych, działającym pod patronatem włoskim, na stanowisku III sekretarza[1]. W lipcu 1942 aresztowany za prowadzenie działalności antyfaszystowskiej[1]. Uwolniony w styczniu 1943, związał się z ruchem oporu. Od 1943 związany z Komunistyczną Partią Albanii. W 1944 pełnił funkcję komisarza politycznego brygady, a następnie komisarza 3 dywizji Armii Wyzwolenia Narodowego[1]. Po zakończeniu wojny pracował jako funkcjonariusz resortu spraw wewnętrznych[1]. W 1946 objął stanowisko dyrektora przedsiębiorstwa górniczego w Kuçovëj. Po przywróceniu stosunków dyplomatycznych z Włochami w roku 1949 Zeneli objął stanowisko ambasadora Albanii w Rzymie[2]. Po powrocie do kraju w 1950 objął stanowisko dyrektora w przemyśle petrochemicznym, a następnie przez dwa lata kierował resortem górnictwa w rządzie Envera Hoxhy[1]. W latach 1957–1960 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Państwowej Komisji Geologicznej. W roku 1965 objął po raz drugi stanowisko ministra górnictwa. W 1975 ponownie objął stanowisko dyrektora przedsiębiorstwa górniczego w Tiranie[1].

W latach 1951–1954 i 1966-1970 zasiadał w Zgromadzeniu Ludowym[1]. W 1978 został usunięty z partii, zmarł w 2003 w Tiranie.

Publikacje

  • 1965: Kur gjëmonin malet : kujtime (Wspomnienia)
  • 1966: Historiku i vajgurit në Shqipëri
  • 1969: Boksidet : të njohim pasuritë e nëntokës

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 134.
  2. ↑ Rivendosja e marredhenieve diplomatike me Italine, 2 maj 1949 = 2022-08-18 , punetejashtme.gov.al (alb.).

Bibliografia

  • Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 134.