Zbigniew Szymański (lekarz)

Dzisiaj Zbigniew Szymański (lekarz) jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w naszym społeczeństwie. Od lat Zbigniew Szymański (lekarz) przyciąga uwagę ekspertów i profesjonalistów z różnych dziedzin, a także ogółu społeczeństwa. Znaczenie Zbigniew Szymański (lekarz) rośnie wraz z wkraczaniem w erę zmian i postępu w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o dziedzinę technologiczną, naukową, społeczną czy kulturową, Zbigniew Szymański (lekarz) okazał się tematem ciągłej dyskusji i debaty. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Zbigniew Szymański (lekarz), od jego wpływu na życie codzienne po wpływ na przyszłość społeczeństwa.

Zbigniew Szymański
Data i miejsce urodzenia

1 września 1938
Lublin

Data i miejsce śmierci

30 stycznia 2005
Szczecin

Poseł III kadencji Sejmu
Okres

od 20 października 1997
do 18 października 2001

Przynależność polityczna

Akcja Wyborcza Solidarność

Zbigniew Szymański (ur. 1 września 1938 w Lublinie, zm. 30 stycznia 2005 w Szczecinie) – polski naukowiec, lekarz, poseł na Sejm III kadencji.

Życiorys

Studiował na Wydziale Lekarskim Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie, uzyskując dyplom lekarza w 1961. W 1970 otrzymał stopień doktora nauk medycznych, w 1992 został doktorem habilitowanym w zakresie endokrynologii. Przez około czterdzieści lat był pracownikiem naukowym w Pomorskiej Akademii Medycznej, w tym od 1972 w Instytucie Położnictwa i Ginekologii.

Działał w organizacjach katolickich i ruchach sprzeciwiających się aborcji. Od 1980 należał do „Solidarności”. W 1981 zainicjował powołanie w Szczecinie Towarzystwa Odpowiedzialnego Rodzicielstwa. W latach 1992–2001 pracował na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W latach 90. związany był ze Stowarzyszeniem Rodzin Katolickich, z rekomendacji tej organizacji w 1997 został z listy Akcji Wyborczej Solidarność posłem III kadencji. W 2001 nie ubiegał się o reelekcję.

Opublikował prace naukowe z zakresu medycyny, był także promotorem trzech prac doktorskich.

Pochowany został na cmentarzu Centralnym w Szczecinie (kwatera 107a)[1].

Publikacje

  • Płodność i planowanie rodziny: kompendium dla pracowników służby zdrowia oraz instruktorów poradnictwa rodzinnego (red.), 2004.
  • Wpływ gonadotropin na syntezę steroidów nadnerczowych, 1991.

Przypisy

Bibliografia