W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Zbigniew Pawłowicz, badając jego liczne aspekty i znaczenia. Zbigniew Pawłowicz to temat, który wywołał zainteresowanie i debatę na przestrzeni dziejów, stając się miejscem spotkań różnych perspektyw i dyscyplin. Od swoich początków do dzisiejszego wpływu, Zbigniew Pawłowicz pozostawił niezatarty ślad w społeczeństwie i kulturze. Na tych stronach zanurzymy się w podróż pełną odkryć i refleksji na temat Zbigniew Pawłowicz, analizując jego wpływ w różnych kontekstach i jego znaczenie w życiu ludzi. Przygotuj się na fascynującą podróż po Zbigniew Pawłowicz, podczas której odkryjemy jego wagę i znaczenie we współczesnym świecie.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
22 września 1943 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 sierpnia 2023 |
Zawód, zajęcie |
lekarz, polityk |
Alma Mater | |
Stanowisko |
senator VII kadencji (2007–2011), poseł na Sejm VIII kadencji (2015–2019) |
Odznaczenia | |
![]() |
Zbigniew Michał Pawłowicz (ur. 22 września 1943 w Kamieniu Koszyrskim, zm. 26 sierpnia 2023[1] w Niemczu[2]) – polski lekarz i polityk, senator VII kadencji, poseł na Sejm VIII kadencji.
Syn Jerzego i Janiny[2]. Ukończył studia w Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, po których pracował na WAM jako asystent. Posiadał specjalizację drugiego stopnia z zakresu chirurgii ogólnej, w 1973 uzyskał stopień doktora nauk medycznych.
W 1984 rozpoczął pracę w wojskowym szpitalu klinicznym w Bydgoszczy na stanowisku ordynatora oddziału, następnie zastępcy komendanta i komendanta szpitala. W 1996 objął funkcję dyrektora Regionalnego Centrum Onkologii w Bydgoszczy. Był pomysłodawcą i inicjatorem powstania w Bydgoszczy Parku Aktywnej Rehabilitacji i Sportu (PARiS).
W wyborach parlamentarnych w 2007 z ramienia Platformy Obywatelskiej został wybrany na senatora VII kadencji w okręgu bydgoskim, otrzymując 140 606 głosów.
Według katalogów opublikowanych przez Instytut Pamięci Narodowej w kwietniu 1977 miał zostać zarejestrowany przez Wojskową Służbę Wewnętrzną jako tajny współpracownik „Pawlik” i następnie już w grudniu tego samego roku wyrejestrowany z powodu „braku możliwości”. Zbigniew Pawłowicz potwierdził parafowanie dokumentu w trakcie swojego pobytu w Egipcie (gdzie pracował w Polskim Szpitalu Polowym w ramach misji pokojowej ONZ UNEF II), wskazując, iż w rzeczywistości nie podjął współpracy. W 2009 Sąd Okręgowy w Bydgoszczy orzekł, że jego oświadczenie lustracyjne, w którym zaprzeczył współpracy ze służbami specjalnymi PRL jest zgodne z prawdą, oddalając wniosek IPN[3].
W wyborach parlamentarnych w 2011 Zbigniew Pawłowicz nie ubiegał się o reelekcję. Bez powodzenia kandydował z listy PO w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014. W tym samym roku z ramienia tej partii uzyskał mandat radnego Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego[4].
W wyborach parlamentarnych w 2015 wystartował do Sejmu z pierwszego miejsca listy PO w okręgu bydgoskim. Został wybrany na posła VIII kadencji, otrzymując 32 552 głosy[5]. W Sejmie VIII kadencji został członkiem Komisji Zdrowia[5]. W 2019 nie ubiegał się o reelekcję.
Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Osielsku[6].
W 2014 otrzymał tytuł „Bydgoszczanina Roku 2013” w plebiscycie „Expressu Bydgoskiego”[7]. W 2005 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[8].