W tym artykule zajmiemy się tematem Zbigniew Pater, który w ostatnich latach zyskał na znaczeniu ze względu na jego wpływ na różne obszary. Zbigniew Pater był przedmiotem debaty i analizy ekspertów w tej dziedzinie, którzy podkreślili znaczenie zrozumienia i refleksji nad jego konsekwencjami. W tym artykule przeanalizujemy różne perspektywy i badania związane z Zbigniew Pater, mając na celu przedstawienie kompleksowego i aktualnego spojrzenia na ten temat. Podobnie zbadamy jego wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, politykę i inne istotne aspekty, aby zrozumieć jego zakres i wpływ w obecnym kontekście.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
15 grudnia 1965 |
---|---|
Profesor nauk technicznych | |
Specjalność: obróbka plastyczna metali | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1994 – budowa i eksploatacja maszyn |
Habilitacja |
2001 – metalurgia |
Profesura |
23 lipca 2008 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Politechnika Lubelska |
Uczelnia | |
Rektor | |
Uczelnia |
Politechnika Lubelska |
Okres spraw. |
od 2020 |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Zbigniew Stanisław Pater (ur. 15 grudnia 1965 w Radomyślu[1]) – polski inżynier, profesor nauk technicznych, profesor Politechniki Lubelskiej i Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Chełmie, rektor Politechniki Lubelskiej w kadencjach 2020–2024 i 2024–2028.
Absolwent Technikum Mechaniczno-Elektrycznego w Tarnobrzegu (1985) i studiów na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lubelskiej (1990)[1]. Doktoryzował się w 1994 na uczelni macierzystej w oparciu o rozprawę pt. Studium teoretyczno-eksperymentalne procesu walcowania poprzeczno-klinowego, której promotorem był prof. Wiesław Weroński. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 2001 na Politechnice Częstochowskiej na podstawie pracy Walcowanie poprzeczno-klinowe odkuwek osiowo-symetrycznych. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał 23 lipca 2008[2].
Zawodowo związany z Politechniką Lubelską, na której doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego, a po zmianach prawnych – profesora. W latach 2008–2012 był prorektorem tej uczelni do spraw nauki, natomiast w latach 2012–2020 pełnił funkcję dziekana Wydziału Mechanicznego[1]. W maju 2020 został wybrany na rektora Politechniki Lubelskiej w kadencji 2020–2024[3]. W kwietniu 2024 uzyskał reelekcję na drugą czteroletnią kadencję[4].
W 2003 podjął pracę w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Chełmie. W 2006 został kierownikiem Katedry Mechaniki i Budowy Maszyn PWSZ w Chełmie[1].
Specjalizuje się w obróbce plastycznej metali[2]. Opublikował ponad 350 prac, w tym ok. 130 indeksowanych w bazach Web of Science i Scopus. Autor lub współautor ponad 130 patentów i wzorów użytkowych. Opracował m.in. technologię walcowania poprzeczno-klinowego kul o średnicy 40 mm[3].
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1999)[5], Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2003), odznaką honorową „Za Zasługi dla Wynalazczości” (2012)[1] i Złotym Medalem „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas” (2023)[6].