W dzisiejszym świecie Złatko Jankow stał się tematem zainteresowania i znaczenia w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy jest to poziom osobisty, zawodowy, naukowy czy kulturowy, Złatko Jankow przykuł uwagę osób pragnących lepiej zrozumieć to zjawisko lub znaleźć sposoby na jego skuteczne wykorzystanie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane ze Złatko Jankow, od jego wpływu na społeczeństwo po globalne implikacje. Przeanalizujemy, jak Złatko Jankow zmienił sposób, w jaki odnosimy się do otaczającego nas świata i jak wpłynął na podejmowanie decyzji przez osoby i organizacje. Ponadto zbadamy obecne i przyszłe trendy związane z Złatko Jankow, aby zaoferować szeroki i pełny przegląd tego tematu o aktualnym znaczeniu.
![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
7 czerwca 1966 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
184 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja |
defensywny pomocnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Złatko Georgiew Jankow (cyryl. Златко Янков; ur. 7 czerwca 1966 w Burgasie) – bułgarski piłkarz grający na pozycji defensywnego pomocnika, reprezentant kraju, trener, działacz piłkarski.
Złatko Jankow karierę piłkarską rozpoczął w Nefrochimiku Burgas, w którym grał 1987 roku. Następnie w latach 1987–1990 reprezentował barwy Czernomorca Burgas, z którym sezonie 1987/1988 zajmując ostatnie – 18. miejsce w ekstraklasie bułgarskiej spadł z niej, po czym w sezonie 1988/1989 awansował do niej.
Następnie w latach 1990–1995 (z krótką grą w hiszpańskim Realu Valladolid w rundzie jesiennej sezonu 1992/1993) reprezentował barwy Lewskiego Sofia, z którym odnosił największe sukcesy w karierze piłkarskiej: trzykrotne mistrzostwo Bułgarii (1993, 1994, 1995), wicemistrzostwo Bułgarii w sezonie 1991/1992 oraz trzykrotnie zdobył Puchar Bułgarii (1991, 1992, 1994). W II rundzie Ligi Mistrzów 1993/1994 jego klub niespodziewanie wyeliminował szkocki Glasgow Rangers (2:3, 2:1), dzięki czemu awansował do III rundy, w której odpadli po przegranej rywalizacji z niemieckim Werderem Brema (2:2, 0:1).
Następnie w sezonie 1995/1996 reprezentował barwy KFC Uerdingen, w którym rozegrał zaledwie 15 meczów, w których zdobył 1 gola, a jego klub spadł z Bundesligi po zajęciu ostatniego – 18. miejsca w tabeli ligowej.
Następnie w latach 1996–1998 reprezentował barwy tureckiego Beşiktaşu Stambuł, z którym w sezonie 1996/1997 zdobył wicemistrzostwo Turcji oraz Puchar Turcji 1998.
Potem zmieniał kluby średnio raz na pół roku: turecki Adanaspor (1998) oraz ponownie Neftochimik Burgas (1999), Łokomotiw Sofia (1999), tureckie Belediye Vanspor (2000) oraz Gençlerbirliği Ankara (2000), a także Czernomorec Burgas (2000–2001) oraz ponownie Neftochimik Burgas, w którym w 2002 roku zakończył piłkarską karierę.
W trakcie kariery piłkarskiej zyskał przydomek Fara (cyryl. Фара, pol. Latarnia morska)[1].
Jest wychowankiem Czernomorca Burgas, w którego seniorskim zespole występował przez cztery sezony, jeden – 1987–1988 – spędził w drugiej lidze. Od 1990 do 1995 roku grał w Lewskim Sofia, i to właśnie w ciągu tego pięciolecia odniósł najważniejsze sukcesy w całej swojej piłkarskiej karierze, tak na arenie klubowej (dwa tytuły mistrza kraju oraz trzy Puchary Bułgarii), jak i reprezentacyjnej.
W tym okresie również – w rundzie jesiennej rozgrywek 1992–1993 – po raz pierwszy wyjechał za granicę, ale przygoda z Realem Valladolid okazała się krótka i nieowocna. Podobnie jak kolejna (1995–1996); z niemieckim KFC Uerdingen 05 zajął ostatnie miejsce w Bundeslidze. Więcej satysfakcji przyniosła mu gra w barwach Beşiktaşu JK, okraszona Pucharem Turcji oraz sześćdziesięcioma jeden meczami w tamtejszej lidze (w ciągu dwu sezonów).
Od czasu zakończenia Mundialu 1998 zmieniał kluby średnio raz na pół roku. Piłkarską karierę zakończył w 2002 roku w barwach Neftochimika Burgas.
W reprezentacji Bułgarii w latach 1990–2003 rozegrał 80 meczów, w których zdobył 4 gole. Debiut zaliczył 26 września 1990 roku na Rasundzie w Solnie w przegranym 0:2 meczu towarzyskim z reprezentacją Szwecji[2][3]. Należy do najlepszego pokolenia bułgarskich piłkarzy, chociaż zawsze pozostawał w cieniu takich piłkarzy jak m.in.: Krasimir Bałykow, Christo Stoiczkow, Emił Kostadinow, Jordan Leczkow.
Był członkiem Lwów na mistrzostwach świata 1994 w Stanach Zjednoczonych (grał z numerem 6). Wystąpił w 6 meczach (z udziału w meczu 1/8 finału z reprezentacją Meksyku (1:1, k. 3:1) 5 lipca 1994 roku na Giants Stadium w East Rutherford wyeliminował go nadmiar kartek). 10 lipca 1994 roku na tym samym stadionie w wygranym 2:1 meczu z faworyzowaną reprezentacją Niemiec w 78. minucie asystował przy decydującym golu Jordana Leczkowa. 13 lipca 1994 roku na tym samym stadionie Lwy przegrały 2:1 z reprezentacją Włoch, w związku z czym 16 lipca 1994 roku na Rose Bowl w Pasadenie grały z reprezentacją Szwecji w meczu o 3. miejsce, który zakończył się zwycięstwem Trzech Koron 4:0 i tym samym Lwy zakończyły turniej na 4. miejscu.
Brał także udział w pierwszych dla reprezentacji Bułgarii mistrzostwach Europy – turnieju 1996 w Anglii, na którym Lwy zakończyły udział w fazie grupowej (Jankow rozegrał wszystkie 3 mecze), podobnie jak na mistrzostwach świata 1998 we Francji (nie wystąpił tylko w ostatnim meczu fazy grupowej z reprezentacją Hiszpanii (6:1) na Stade Félix-Bollaert w Lens.
W 1999 roku ze względu na nieustabilizowaną sytuację klubową i napór młodszych piłkarzy (głównie Marijana Christowa, który ostatecznie zajął jego miejsce w reprezentacji Bułgarii) ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej. Ostatni mecz rozegrał 18 listopada 2003 roku na Seul World Cup Stadium w Seulu w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z reprezentacją Korei Południowej będąc zawodnikiem niestowarzyszonym[3].
Reprezentacja | Rok | Mecze | Gole |
---|---|---|---|
![]() |
1990 | 3 | 0 |
1991 | 7 | 1 | |
1992 | 8 | 0 | |
1993 | 9 | 1 | |
1994 | 12 | 2 | |
1995 | 8 | 0 | |
1996 | 11 | 0 | |
1997 | 6 | 0 | |
1998 | 9 | 0 | |
1999 | 6 | 0 | |
2003 | 1 | 0 | |
Łącznie | 80 | 4 |
Gole w reprezentacji | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Lp. | Data | Stadion | Przeciwnik | Bramka | Wynik | Rozgrywki |
![]() | ||||||
1. | 16.10.1991 | Stadion Armii Bułgarskiej, Sofia, Bułgaria | ![]() |
3:0 | 4:0 | El. Euro 1992 |
2. | 28.04.1993 | Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia, Bułgaria | ![]() |
2:0 | 2:0 | El. Mundialu 1994 |
3. | 15.04.1994 | Kompleks Sportowy im. Sułtana Kabusa ibn Sa’ida, Maskat, Oman | ![]() |
1:1 | 1:1 | Mecz towarzyski |
4. | 28.04.1994 | Al Kuwait Sports Club Stadium, Kuwejt, Kuwejt | ![]() |
1:1 | 2:2 | Mecz towarzyski |
Złatko Jankow po zakończeniu kariery piłkarskiej był trenerem i działaczem piłkarskim. W latach 2005–2006 był dyrektorem zarządzającym Czernomorca Burgas. W 2008 roku wraz z Jonczo Arsowem w roli asystenta trenera i Fredim Bobiciem w roli menedżera wrócił do klubu, kiedy jego trenerem został były kolega Jankowa z reprezentacji Bułgarii – Krasimir Bałykow, w którym pracował do 2010 roku oraz ponownie w latach 2011–2012. W 2014 roku przez krótki okres prowadził Neftochimika Burgas oraz Spartaka Warna, a także był asystentem trenera w Wereji Stara Zagora, a w 2017 roku był asystentem trenera w tureckim Sivassporze.