Dziś Zębacz długi to temat, który budzi duże zainteresowanie i dyskusję w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Zębacz długi stał się istotnym problemem, który dotyka ludzi w każdym wieku, płci i kulturze. Od swoich początków po obecne implikacje, Zębacz długi był przedmiotem analiz i badań w różnych dziedzinach i dyscyplinach, co doprowadziło do większego zrozumienia i świadomości jego znaczenia. W tym artykule zostaną zbadane różne aspekty Zębacz długi, aby zrozumieć jego dzisiejszy wpływ i znaczenie we współczesnym świecie.
Anarrhichthys ocellatus[1] | |||
Ayres, 1855 | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Anarrhichthys | ||
Gatunek |
zębacz długi | ||
Synonimy | |||
|
Zębacz długi[2] (Anarrhichthys ocellatus) – gatunek morskiej ryby okoniokształtnej z rodziny zębaczowatych (Anarhichadidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Anarrhichthys.
Ryby z tego gatunku występują na stosunkowo rozległym obszarze północnego Pacyfiku, od Morza Ochockiego, Morza Japońskiego, Aleutów, po Imperial Beach w południowej Kalifornii[3].
Długość ciała wynosi do 240 cm, zaś jego masa do 18,4 kg. Mają mocne głowy i duże płetwy piersiowe. Ciało długie i cylindryczne. Płetwa grzbietowa długości ciała, z 218–250 elastycznymi promieniami chrzęstnymi. Płetwa odbytowa także długa, zawiera w sobie od 180 do 233 promieni chrzęstnych. Brak płetw brzusznych. Występuje pojedyncza para nozdrzy. Zęby ostre. Linia boczna dość dobrze rozwinięta. Brak pęcherza pławnego[4].
A. ocellatus są na ogół spokojne, niesprowokowane nie atakują. Zazwyczaj chowają się w skalnych szczelinach. Prowadzą nocny tryb życia.
Ich dietę stanowią głównie małże, skorupiaki i mniejsze ryby. Nie gardzą też jeżowcami.
Zębacz długi jest rybą jadalną[3].