Yves Saint Laurent

W tym artykule szczegółowo zbadamy i przeanalizujemy Yves Saint Laurent, temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, dokonamy przeglądu jego wpływu na społeczeństwo, możliwych konsekwencji na poziomie globalnym oraz różnych perspektyw, jakie istnieją wokół niego. Yves Saint Laurent przykuł uwagę specjalistów, naukowców, profesjonalistów, a także ogółu społeczeństwa, generując różnorodne opinie i punkty widzenia. W następnych kilku linijkach zbadamy jego najważniejsze aspekty, badając jego wpływ w różnych obszarach i badając jego ewolucję w czasie. Dołącz do nas w tej wycieczce, aby odkryć wszystko, co musisz wiedzieć o Yves Saint Laurent!

Ten artykuł dotyczy francuskiego projektanta mody. Zobacz też: Yves Saint Laurent (dom mody).
Yves Saint Laurent
Yves Henri Donat Mathieu-Saint-Laurent
Ilustracja
Yves Saint Laurent (1976)
Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1936
Oran

Data i miejsce śmierci

1 czerwca 2008
Paryż

Zawód, zajęcie

projektant mody

Narodowość

Francuz

Partner

Pierre Bergé

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Yves Saint Laurent, właśc. Yves Henri Donat Mathieu Saint-Laurent (ur. 1 sierpnia 1936 w Oranie w Algierii, zm. 1 czerwca 2008 w Paryżu we Francji) – francuski projektant mody, współtwórca domu mody Yves Saint Laurent SAS.

Życiorys

Saint Laurent w wieku 17 lat z teczką własnych rysunków przybył do Paryża. Pierwszym jego sukcesem w świecie mody stało się zwycięstwo w konkursie na projekt sukienki koktajlowej, organizowany przez firmę Woolmark. Ówczesna redaktor naczelna miesięcznika Vogue zaaranżowała jego spotkanie z Christianem Diorem, po którym Dior zatrudnił młodego Saint Laurenta na stanowisku głównego projektanta. Po śmierci Diora w 1957 YSL stanął na czele domu mody Dior i uratował firmę od bankructwa.

W samym środku sukcesów przyszło powołanie do wojska w związku z wojną francusko-algierską. Saint Laurent doznał głębokiego załamania nerwowego po brutalnym odrzuceniu przez współtowarzyszy-żołnierzy z powodu swojej orientacji homoseksualnej. Trafił do szpitala psychiatrycznego, gdzie przechodził nieskuteczną terapię elektrowstrząsową mającą na celu jego przemianę w heteroseksualistę.

Gdy wyszedł z załamania nerwowego, odszedł z domu Diora i założył własne przedsiębiorstwo przy pomocy finansowej swego partnera w życiu i w interesach Pierre’a Bergé’a. Od tamtej pory był to uznany przez nich podział ról: Yves projektował, Pierre zajmował się stroną finansowo-organizacyjną. Lata 60. i 70. to triumfy i przełomowe kolekcje. YSL wypromował wygląd bitników w modzie – skórzane krótkie kurtki, wysokie buty. Wprowadził modę na tweedowe marynarki, a w 1966 ubrał kobietę w smoking, dotąd zarezerwowany dla mężczyzn. YSL był projektantem swojej epoki, w której kobiety podejmowały „męskie” zawody i w której młodzież tworzyła kontrkulturę wobec świata dorosłych i stawiała się wobec niego w opozycji także poprzez odmienne ubrania.

W 1972 Andy Warhol stworzył serię portretów YSL.

Yves Saint Laurent odszedł na emeryturę w styczniu 2002 roku, w czterdziestoczterolecie rozpoczęcia kariery.

W 1993 dom mody YSL sprzedano koncernowi farmaceutycznemu Sanofi. W 1999 grupa Gucci, część grupy PPR (Pinault-Printemps-Redoute) odkupiła markę YSL. Do 2004 projektantem odzieży pod marką YSL był Amerykanin Tom Ford, a po 2004 Włoch Stefano Pilati.

Yves Saint Laurent zmarł 1 czerwca 2008 w swoim domu w Paryżu w wieku 71 lat. Uroczystości pogrzebowe miały miejsce 5 czerwca 2008 w Paryżu w kościele Św. Rocha. Wziął w nich udział prezydent Francji Nicolas Sarkozy z małżonką oraz projektanci mody, m.in. Jean-Paul Gaultier, Christian Lacroix. Po kremacji jego prochy miano rozsypać w ogrodzie willi Saint Laurenta w Marrakeszu.

W kulturze

Przypisy

  1. ↑ Yves Saint Laurent w bazie Notable Names Database (ang.)
  2. ↑ film dokumentalny z 2010 roku Szalona miłość - Yves Saint Laurent
  3. ↑ Meeting Andy Warhol , Musée Yves Saint Laurent Paris (ang.).
  4. ↑ Paryż pożegnał wielkiego projektanta Yves Saint Laurenta, wp.pl.

Linki zewnętrzne