W tym artykule przeanalizujemy wpływ, jaki Yue’an Shanguo wywarł na różne obszary społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Yue’an Shanguo przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu, stając się wszechobecnym zjawiskiem we współczesnej kulturze. Poprzez wyczerpującą analizę zbadamy różne perspektywy i opinie istniejące wokół Yue’an Shanguo, a także jego wpływ w tak różnorodnych dziedzinach, jak polityka, technologia, moda i rozrywka. Dodatkowo zbadamy rolę, jaką Yue’an Shanguo odegrał w transformacji społeczeństwa i sposobie, w jaki ludzie wchodzą w interakcje. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Yue’an Shanguo, oferując pełną i zaktualizowaną wizję tego tematu, który jest dziś tak aktualny.
Yue’an Shanguo (chiń. 月庵善果; pinyin Yuè’ān Shànguǒ; kor. 월암선과 Woram Sŏnkwa; jap. Getsuan Zenka; wiet. Nguyệt Am Thiện Quả; ur. 1079, zm. 1152) – mistrz chan okresu dynastii Song, znany także jako Dagui Shanguo.
Życiorys
Pochodził z Xinzhou (obecnie w prowincji Jiangxi). Przebywał i nauczał na słynnej górze Gui w Pustelni Księżyca.
- Pewnego dnia mistrz Yue’an spytał mnichów:
- Jeśli odłączycie końce szprych w pojeździe Xi Zonga i usuniecie oś, jaka zasada zostanie jasno wyjawiona?
- . Po wypowiedzeniu tych słów Yue’an użył swojego kija do narysowania koła w powietrzu. Następnie powiedział:
- Nigdy nie zawiedźcie w rozpoznaniu równowagi wagi/
- Następnie wstał, zszedł z medytacyjnego podwyższenia, podziękował służącym i wyszedł[1].
- Innym razem Yue’an powiedział do mnichów:
- Kiedy umysł się rodzi, dharmy także się rodzą. Gdy umysł umiera, wszystkie dharmy umierają. Kiedy umysł i dharmy są zapomniane, żółw jest zwany Wielkim Żółwiem . Szacowni chanu! Możecie mówić, czy nie? Jeśli możecie, dam wam kij opata! Jeśli nie możecie niczego powiedzieć, to wracajcie do sali mnichów i napijcie się herbaty![1]
- Pewien mnich spytał:
- Dlaczego Bodhidharma siedział przed ścianą przez dziewięć lat?
- Mistrz Yue powiedział:
- Ryba pływa w mętnej wodzie[2].
Przypisy
- ↑ a b Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. s. 449.
- ↑ Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. s. 450.
Bibliografia
- Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Wisdom Publications. Boston, 2000. s. 518. ISBN 0-86171-163-7.