W poniższym artykule zagłębimy się w temat Y&T, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie i dyskusję. Od początków do dzisiejszego znaczenia, Y&T był przedmiotem badań i analiz prowadzonych przez różnych specjalistów w tej dziedzinie, którzy wnieśli różne perspektywy i podejścia do tego tematu. W tym artykule zbadamy różne aspekty Y&T, od jego praktycznych implikacji po wpływ na społeczeństwo. Dodatkowo zbadamy jego ewolucję w czasie i przeanalizujemy panujące wokół niego trendy. Bez wątpienia Y&T to fascynujący temat, który zasługuje na wyczerpujące i krytyczne podejście, dlatego zapraszamy Cię do wejścia do tego ekscytującego świata i odkrycia wszystkiego, co kryje się za Y&T.
![]() | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Aktywność |
1974–1991 |
Wydawnictwo |
London, A&M, Universal, Geffen, Metal Blade, Avex, Hip-O, Frontiers |
Skład | |
Dave Meniketti John Nymann Mike Vanderhule Aaron Leigh | |
Byli członkowie | |
Leonard Haze (zmarły) Phil Kennemore (zmarły) Joey Alves (zmarły) Jimmy DeGrasso Stef Burns Brad Lang | |
Strona internetowa |
Y&T – amerykański zespół rockowy, założony w 1974 roku jako Yesterday & Today. Od 1981 roku znany pod nazwą Y&T.
Grupa została założona w San Francisco przez wokalistę i gitarzystę prowadzącego Dave'a Menikettiego, basistę Phila Kennemore'a i perkusistę Leonarda Haze'a. Nazwę zespołu zaczerpnięto od EP Yesterday and Today zespołu The Beatles. Po dołączeniu gitarzysty Joeya Alvesa grupa zaczęła intensywnie koncertować w rejonie The Bay Area, stanowiąc support m.in. przed Journey i The Doobie Brothers. Po podpisaniu kontraktu z London Records w 1976 roku ukazał się debiutancki album grupy pt. Yesterday and Today. Album nie odniósł sukcesu komercyjnego, podobnie jak wydawnictwo Struck Down z 1978 roku, wskutek czego London zerwał kontrakt z zespołem[1].
W 1981 roku zespół podpisał długoterminowy kontrakt z wytwórnią A&M. Z tej okazji skrócono nazwę zespołu do Y&T. W tym samym roku wydany został album pt. Earthshaker, dzięki któremu zespół odniósł popularność, w efekcie czego supportował AC/DC i KISS, a także wystąpił na festiwalu Pinkpop. Producentem kolejnego albumu – Black Tiger – był współpracujący wówczas z Ozzym Osbournem Max Norman. Album był spokojniejszy w brzmieniu aniżeli jego poprzednik i nie odniósł sukcesu komercyjnego. Producentem kolejnego albumu pt. Mean Streak był Chris Tsangarides. Album otrzymał żywsze brzmienie, a tytułowa piosenka zajęła 25. miejsce na liście Mainstream Rock Songs[1][2].
Album z 1984 roku pt. In Rock We Trust był dla zespołu rozczarowaniem komercyjnym, jednakże w tamtym czasie Y&T wystąpił na festiwalu Monsters of Rock. W 1985 roku A&M wydał album Open Fire. Znajdująca się na nim chwytliwa piosenka „Summertime Girls” zajęła 55. miejsce na liście Hot 100 oraz 16. na liście Mainstream Rock[2], będąc ponadto utworem często odtwarzanym w MTV. Pospiesznie nagrany i wydany album Down for the Count był ostatnim wydanym przez A&M mimo faktu, że w tym czasie Y&T stanowił support przed Mötley Crüe i Aerosmith. Nową wytwórnią grupy został Geffen, który odniósł sukces podczas współpracy z Aerosmith. Narzucony przez wytwórnię glammetalowy wizerunek nie wpłynął pozytywnie na sprzedaż albumu pt. Contagious. Ponadto w tym okresie doszło do zmian na stanowisku perkusisty (Haze'a zastąpił Jimmy DeGrasso) oraz gitarzysty (Alvesa zastąpił Stef Burns). Wkrótce po wydaniu albumu Ten grupa rozpadła się[1].
W 1995 roku Y&T zjednoczył się i nagrał album Musically Incorrect, zaś dwa lata później – Endangered Species. W 2001 roku zespół ponownie się zjednoczył[1]. W 2010 roku Frontiers Records wydał studyjny album Y&T pt. Facemelter[3].