Motyw Xue Ruihong to taki, który przykuł uwagę i zainteresowanie ludzi z całego świata. Od historycznego pochodzenia po dzisiejsze znaczenie, Xue Ruihong był przedmiotem debaty, analiz i badań prowadzonych przez ekspertów w tej dziedzinie. Różne aspekty związane z Xue Ruihong, takie jak jego wpływ na społeczeństwo, jego wpływ na kulturę popularną i jego rola w rozwoju technologii, były przedmiotem szeroko zakrojonych badań i refleksji. Ten artykuł ma na celu omówienie i zagłębienie się w znaczenie i znaczenie Xue Ruihong, oferując szczegółową i kompletną analizę, która pozwala czytelnikom w pełni zrozumieć ten fascynujący temat.
Data i miejsce urodzenia |
4 kwietnia 1968 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pozycja |
170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Xue Ruihong (chn. 薛瑞红; ur. 4 kwietnia 1968 w Qiqihar) – chińska łyżwiarka szybka, złota medalistka mistrzostw świata i zdobywczyni Pucharu Świata.
Pierwszy sukces w karierze Xue Ruihong osiągnęła w 1994 roku, kiedy zdobyła brązowy medal na mistrzostwach świata w wieloboju sprinterskim w Calgary. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Niemka Angela Hauck i Bonnie Blair z USA. W 1996 roku zwyciężyła w biegu na 500 m podczas igrzysk azjatyckich w Harbinie. Na rozgrywanych trzy lata później igrzyskach azjatyckich w Gangwon powtórzyła ten wynik, wygrywając ponadto na dystansie 1000 m. W międzyczasie zdobyła też złoty medal w biegu na 500 m podczas dystansowych mistrzostw świata w Warszawie. W zawodach tych wyprzedziła bezpośrednio Niemki Sabine Völker oraz Franziskę Schenk. W tym samym roku zdobyła również srebrny medal na sprinterskich mistrzostwach świata w Hamar, ulegając tylko Franzisce Schenk. Wielokrotnie stawała na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym siedem zwycięstw. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1996/1997, kiedy zwyciężyła w klasyfikacji końcowej 500 m. W 1992 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Albertville, zajmując 13. miejsce w biegu na 500 m i 27. miejsce na dwukrotnie dłuższym dystansie. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach w Lillehammer była czwarta w biegu na 500 m, przegrywając walkę o medal z Franziską Schenk. Na tych samych igrzyskach była też dwunasta na dystansie 1000 m. Brała również udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku, gdzie zajęła czternaste miejsce na 500 m, a rywalizację w biegu na 1000 m zakończyła na 28. pozycji. W 1999 roku zakończyła karierę.