Włodzimierz Zawadzki (polityk)

W dzisiejszym świecie Włodzimierz Zawadzki (polityk) odgrywa fundamentalną rolę w różnych aspektach codziennego życia. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę osobistą, społeczną czy zawodową, Włodzimierz Zawadzki (polityk) stał się istotnym tematem, który zasługuje na analizę i dyskusję. W miarę rozwoju społeczeństwa Włodzimierz Zawadzki (polityk) jest pozycjonowany jako kluczowy element wpływający na nasze decyzje, opinie i styl życia. Dlatego istotne jest głębsze zagłębienie się w różne aspekty, które obejmuje Włodzimierz Zawadzki (polityk), zrozumienie jego wpływu i zakresu w życiu codziennym. W tym artykule zbadamy znaczenie Włodzimierz Zawadzki (polityk) i to, w jaki sposób stał się on tematem zainteresowania tak wielu ludzi.

Włodzimierz Zawadzki
Jasny
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1903
Warszawa, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

1969
Polska Rzeczpospolita Ludowa

Przebieg służby
Lata służby

od 1942

Jednostki

Gwardia Ludowa,
Armia Ludowa

Stanowiska

Dowódca Okręgu nr 6 Siedlce Gwardii Ludowej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Włodzimierz Zawadzki (ur. 4 marca 1903 w Warszawie, zm. 1969) – polski komunistyczny działacz polityczny, oficer Gwardii Ludowej.

Życiorys

Był słuchaczem Międzynarodowej Szkoły Leninowskiej[1]. Przed wojną był działaczem KPP, od 1942 w PPR.

W czasie okupacji niemieckiej walczył w szeregach Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, od 1942 był dowódcą okręgu warszawskiego GL, w 1943 dowodził oddziałami GL w Siedlcach i Białej Podlaskiej, później był dowódcą obwodu krakowsko-rzeszowskiego AL do momentu wyzwolenia ziem polskich.

W latach 1943–1947 był członkiem Krajowej Rady Narodowej (został zgłoszony na I sesji 31.12.1943/1.01.1944 na wniosek PPR).

Od 1944 do 1945 pełnił funkcję I sekretarza KW PPR w Rzeszowie, w 1945 był I sekretarzem PPR w Krakowie.

Był szefem Misji Repatriacyjnej w Niemczech w strefie okupacyjnej brytyjskiej do września 1946.

Po powrocie z Niemiec został dyrektorem Departamentu V w Ministerstwie Aprowizacji i Handlu. W latach 1949–1952 był wiceministrem handlu wewnętrznego, w latach 1952–1956 wiceministrem przemysłu mięsnego i mleczarskiego, a w latach 1956–1957 oraz 1964–1969 wiceministrem przemysłu spożywczego.

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A31-5-8)[2].

Przypisy

  1. ↑ Mirosław Szumiło: I sekretarze Komitetów Wojewódzkich PPR (1944–1948) — portret zbiorowy, Dzieje Najnowsze, Rocznik XLV — 2013
  2. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Bibliografia