Wyrtgeorn

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Wyrtgeorn. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie – dokładnie przeanalizujemy wszystkie aspekty związane z Wyrtgeorn, badając jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Podczas wyczerpującej wycieczki zajmiemy się jego konsekwencjami w kulturze, gospodarce, polityce i życiu codziennym, odsłaniając jego najważniejsze cechy i możliwe perspektywy na przyszłość. Stosując podejście interdyscyplinarne, będziemy starali się głęboko zrozumieć znaczenie Wyrtgeorn w obecnym kontekście, podkreślając jego wpływ i rozwiązując główne pytania, jakie się z nim wiąże.

Wyrtgeorn
Książę słowiański
Dane biograficzne
Data śmierci

XI wiek

Żona

Świętosława duńska

Dzieci

Gunhilda słowiańska

Wyrtgeorn (żył w XI wieku) – książę słowiański.

Życiorys

Zgodnie z przekazem kroniki Florencjusza z Worcester z początków XII wieku Wyrtgeorn miał być królem Słowian i teściem Haakona, syna jarla Eryka z Lade[1]. Według tegoż kronikarza Wyrtgeorn miał poślubić siostrę króla Danii i Anglii Knuta Wielkiego, a więc córkę Swena Widłobrodego. Żona księcia jest identyfikowana ze wspomnianą w Liber vitae siostrą Kanuta, Świętosławą[2]. Pochodzenie Wyrtgeorna nie jest znane. Zdaniem badaczy Wyrtgeorn był księciem pomorskim lub obodrzycko-wagryjskim. Bywa utożsamiany ze wspomnianym w 1026 na dworze króla Kanuta Wrytsleofem[1]. Inne hipotezy głoszą, jakoby Wyrtgeorn był Brytem lub następcą Burysława[3].

Zgodnie ze wzmianką Florencjusza Wyrtgeorn miał z siostrą Kanuta córkę Gunhildę, wydaną w 1029 za jarla norweskiego Haakona, a następnie hrabiego angielskiego Haralda Thorkelssona[1].

Przypisy

  1. a b c E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, Szczecin 2005, s. 43.
  2. R.T. Prinke, Świętosława, Sygryda, Gunhilda. Tożsamość córki Mieszka I i jej skandynawskie związki, „Roczniki Historyczne”, t. LXX (2004), Poznań – Warszawa 2004, s. 102.
  3. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, Szczecin 2005, s. 43, przyp. 45.

Bibliografia