W tym artykule będziemy bliżej badać Współczynnik Giniego, temat, który przykuł uwagę zarówno naukowców, ekspertów, jak i entuzjastów. Współczynnik Giniego jest dziś tematem niezwykle istotnym, a jego znaczenie rozciąga się na różne obszary, od nauki i technologii po kulturę i społeczeństwo. W całym tym tekście przeanalizujemy różne aspekty związane z Współczynnik Giniego, a także jego wpływ na obecny świat. Od jego powstania do ewolucji, poprzez jego wpływ w różnych obszarach, szczegółowo przeanalizujemy ten fascynujący temat i odkryjemy wiele aspektów, które czynią go tak istotnym dzisiaj.
Współczynnik Giniego, także wskaźnik Giniego lub indeks Giniego – stosowana w statystyce miara koncentracji (nierównomierności) rozkładu zmiennej losowej. W ekonomii miara stopnia nierówności dochodowej[1].
Nazwa współczynnika pochodzi od nazwiska jego twórcy, włoskiego statystyka Corrado Giniego.
Jeżeli obserwacje są uporządkowane w kolejności rosnącej, wówczas współczynnik Giniego wyraża się wzorem:
gdzie to wartość i-tej obserwacji (np. dochód i-tego gospodarstwa domowego), a to średnia wartość wszystkich obserwacji (np. przeciętny dochód gospodarstw domowych), czyli:
Współczynnik Giniego stanowi dwukrotność pola obszaru pomiędzy krzywą Lorenza a przekątną kwadratu jednostkowego. W przypadku gdy bok kwadratu jest różny od 1 (krzywa Lorenza jest nieznormalizowana), wzór przyjmuje postać:
gdzie to pole wspomnianego wcześniej obszaru, a to pole jego dopełnienia do trójkąta.
W ekonomii współczynnik Giniego nazywany jest wskaźnikiem nierówności społecznej i stosowany do liczbowego wyrażania nierównomiernego rozkładu dóbr, zwłaszcza dochodu (na przykład gospodarstw domowych).
Wskaźnik Giniego, oparty na krzywej Lorenza, pokazuje nierówności w dochodach danego społeczeństwa – należy interpretować go w ten sposób, że im jest wyższy, tym nierówności w dochodach gospodarstw domowych w danym państwie są większe. Jego wartość wynosi od 0 (sytuacja, w której wszystkie gospodarstwa domowe uzyskują takie same dochody) do 1 (jedno gospodarstwo domowe uzyskuje dochody całego państwa)[2]. W państwach rozwiniętych gospodarczo wartość wskaźnika Giniego wynosi ok. 0,3[2].
W Polsce w 2008 roku jego wartość kształtowała się na poziomie 0,34[3]. Od początku lat 90. obserwowano jej systematyczny wzrost, jednak potem tendencja ta uległa odwróceniu, a współczynnik Giniego spadał w Polsce w latach 2009–2013 z poziomu 0,313 do 0,299[4]. Według raportu Ministerstwa Finansów opracowanego na podstawie zeznań PIT i danych ZUS z 2016[5] roku współczynnik Giniego w Polsce dla dochodów brutto – przed uwzględnieniem m.in. transferów publicznych – wyniósł 0,53 (z uwzględnieniem podatników o zerowych dochodach) i 0,51 (z wyłączeniem podatników o zerowych dochodach).