W dzisiejszym świecie Woda święcona stał się tematem ogólnego zainteresowania, który przyciągnął uwagę wielu odbiorców. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie we współczesnym społeczeństwie, czy wpływ na historię, Woda święcona zdołał wygenerować szeroki wachlarz opinii i perspektyw. Od wpływu na kulturę popularną po wpływ na gospodarkę światową, Woda święcona był przedmiotem niezliczonych debat i dyskusji. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane ze Woda święcona, analizując jego znaczenie, ewolucję w czasie i jego konsekwencje w różnych obszarach. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu będziemy starali się zaoferować wszechstronną wizję, która pozwoli nam zrozumieć znaczenie i wpływ Woda święcona w dzisiejszym świecie.
Woda święcona – sakramentalia występujące w niektórych wyznaniach chrześcijańskich. Woda święcona jest wodą pobłogosławioną przez biskupa, prezbitera lub diakona, przeznaczoną do udzielania chrztu lub błogosławienia osób, miejsc oraz rzeczy. Zwyczaj święcenia wody wynika z wiary w moc oczyszczającą wody, obecną już w Starym Testamencie[potrzebny przypis], oraz z faktu chrztu Chrystusa w Jordanie[potrzebny przypis]. Został wprowadzony przez Kościół w II wieku po Chrystusie[potrzebny przypis].
W Kościele rzymskokatolickim obrzęd w formie uroczystej występuje w trakcie Triduum Paschalnego podczas Wigilii Paschalnej. Podczas tzw. liturgii chrzcielnej śpiewana jest wtedy Litania do Wszystkich Świętych. Następnie celebrans odmawia modlitwę, zanurzając paschał w naczyniu. Poza Triduum Paschalnym obrzęd ogranicza się zwykle do krótkiej modlitwy kapłana nad wodą. Kościół katolicki przyjmuje, że poprzez te obrzędy na wodę spływa błogosławieństwo nadające jej moc uświęcania.
lub:
Bądź w czasie okresu wielkanocnego:
Woda święcona jest używana podczas sakramentu chrztu świętego oraz jako sakramentalia, m.in. do święcenia domów, mieszkań, pojazdów czy podczas egzorcyzmów na osobach, a także obiektach, w celu odpędzenia demonów, złych duchów.
Używa jej się także przy wejściu do kościoła. Po zanurzeniu czubków palców w misie z wodą święconą można uczynić znak krzyża. Postawa ta ma przypomnieć obrzęd chrztu świętego, jako aktu przyłączenia do wspólnoty Kościoła.
Do celów liturgicznych jest przechowywana w naczyniach nazywanych aspersorium.
O skuteczności wody święconej w celu odpędzenia demonów (złych duchów) wspomina Teresa z Ávili: Wiele razy doświadczyłam, że nie ma rzeczy, przed którą bardziej uciekają, aby nie powrócić. (..) Wielka musi być moc wody święconej[2].
Kropielnice z wodą święconą zostały zidentyfikowane jako potencjalne źródła bakteryjnych i wirusowych infekcji. Pod koniec XIX wieku, bakteriolodzy znaleźli gronkowce, paciorkowce, pałeczki okrężnicy, maczugowce błonicy oraz inne bakterie w próbkach wody święconej pobranej z kościoła w Sassari we Włoszech[3]. W badaniu przeprowadzonym w roku 1995, 13 próbek zostało pobranych po tym jak pacjent z raną oparzeniową nabawił się infekcji bakteryjnej po zetknięciu z wodą święconą. Próbki w tym badaniu wykazały „szeroką gamę gatunków bakterii”, z których niektóre są w stanie spowodować zakażenia u ludzi[4].