Witold Wondrausch
W dzisiejszym świecie Witold Wondrausch stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu. Wraz z postępem technologii i globalizacją Witold Wondrausch zyskuje coraz większe znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Od poziomu osobistego po profesjonalny, Witold Wondrausch wpływa na sposób, w jaki ludzie wchodzą w interakcje i relacje na różne sposoby. W tym artykule zbadamy różne aspekty Witold Wondrausch i jego wpływ na nasze codzienne życie, analizując jego znaczenie w różnych aspektach, od rozrywki po zdrowie i edukację.
| Data urodzenia |
8 sierpnia 1891 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Informacje klubowe | ||||||||||
| Klub | ||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Witold Wondrausch (ur. 8 sierpnia 1891 we Lwowie, zm. 10 kwietnia 1963 we Wrocławiu) – polski lekkoatleta, który specjalizował się w biegach długich.
Kariera
W 1920 roku zdobył we Lwowie złoty (bieg na 5000 metrów) i brązowy (bieg na 3000 metrów) medal mistrzostw Polski seniorów. Był członkiem sztafety szwedzkiej, która 8 czerwca 1912 roku ustanowiła rekord Polski czasem 3:49,2.
Rekordy życiowe: bieg na 3000 metrów – 10:32,4 (19 lipca 1914, Lwów); bieg na 5000 metrów – 18:12,8 (16 lipca 1920, Lwów).
Absolwent Politechniki Lwowskiej. Był członkiem pierwszego zarządu Polskiego Związku Lekkiej Atletyki oraz sędzią lekkoatletycznym.
Bibliografia
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004. ISBN 83-9136-63-9-1.
