Witold Maliszewski (kompozytor)

Temat Witold Maliszewski (kompozytor) jest od dawna przedmiotem zainteresowania i dyskusji. Niezależnie od tego, czy chodzi o środowisko akademickie, zawodowe czy osobiste, Witold Maliszewski (kompozytor) przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W miarę postępu społeczeństwa i rozwoju nowych technologii zrozumienie i analiza Witold Maliszewski (kompozytor) z różnych perspektyw stała się jeszcze ważniejsza. W tym artykule zbadamy różne aspekty Witold Maliszewski (kompozytor), badając jego wpływ na życie codzienne, jego znaczenie w historii i jego znaczenie w obecnym kontekście. Zagłębiając się w ten temat, mamy nadzieję rzucić światło na jego znaczenie i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.

Ten artykuł dotyczy kompozytora. Zobacz też: inne osoby, które tak się nazywają.
Witold Maliszewski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1873
Mohylów Podolski

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

18 lipca 1939
Zalesie Dolne

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Witold Maliszewski, ros. Ви́тольд Малише́вский (ur. 20 sierpnia 1873 w Mohylowie na Podolu, zm. 18 lipca 1939 w Zalesiu pod Warszawą) – polski kompozytor, dyrygent i pedagog.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Józefa, urzędnika, i Leoni z Kryńskich. Ukończył gimnazjum i szkołę muzyczną przy Cesarskim Towarzystwie Muzycznym w Tyflisie. Po maturze w 1891 wyjechał do Petersburga, gdzie studiował matematykę na uniwersytecie (1891–1892) i medycynę w Wojskowej Akademii Medycznej (1892–1897). Podjął też studia muzyczne w Konserwatorium Petersburskim w latach 1898–1902 u Auguste'a Bernharda (teoria) i Nikołaja Rimskiego-Korsakowa (kompozycja).

Był założycielem, wykładowcą (1908–1921) i dyrektorem (1913–1921) Konserwatorium w Odessie, które wykształciło wielu muzyków światowej klasy. Terror bolszewicki zmusił kompozytora do opuszczenia Odessy w 1921 r. i przyjazdu do Warszawy. Zasługi Maliszewskiego były w Związku Radzieckim przemilczane, a Konserwatorium Odeskie, którego był założycielem, otrzymało imię nie swego twórcy, a śpiewaczki operowej Antoniny Nieżdanowej, która nie była w żaden sposób związana z tą instytucją[1].

W Warszawie Maliszewski był dyrektorem Państwowego Konserwatorium Muzycznego, przemianowanego na Wyższą Szkołę Muzyczną im. Fryderyka Chopina (1922–1927) oraz prezesem Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego (1925–1928)[2]. W roku 1927 Maliszewski pełnił funkcję przewodniczącego jury I Konkursu Chopinowskiego.

W latach 1927–1934 pełnił funkcję naczelnika wydziału muzyki w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

10 listopada 1933 „za zasługi na polu twórczości i pedagogiki muzycznej” został odznaczony przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3]

Kompozytor zdobył II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. F. Schuberta w Genewie w 1928 r. za dokończenie Symfonii VIII Franza Schuberta.

U Maliszewskiego pobierali nauki: Witold Lutosławski, Feliks Łabuński, Bolesław Woytowicz, Feliks Rybicki, Mykoła Wiliński(inne języki) i inni.

W 1901 ożenił się z Natalią z Makarewiczów (1882–1974). Mieli trzy córki: Helenę, Marię Magdalenę i Walerię. Maria Magdalena Halfter (1907–1984), była śpiewaczką, pedagogiem.

Zmarł w lipcu 1939 w Zalesiu, spoczywa obok żony na cmentarzu parafialnym w Piasecznie[4][5].

Dzieła (wybór)

Utwory sceniczne

Utwory orkiestrowe

  • I Symfonia g-moll op. 8 (1902)
  • Uwertura radosna D-dur op. 11 (ok. 1902)
  • Polonez pamięci Chopina na orkiestrę (ok. 1902-03)
  • II Symfonia A-dur op. 12 (1903)
  • III Symfonia c-moll op. 14 (1907)
  • IV Symfonia D-dur op. 21 poświęcona „Odrodzonej i Odnalezionej Ojczyźnie” (1925)
  • Z niwy polskiej - suita na tematy polskie na orkiestrę (1925)
  • Scherzo i Uwertura ku czci Schuberta (1928) - dokończenie VIII Symfonii h-moll D 759 „Niedokończonej” Franza Schuberta
  • Bajka op. 30 na orkiestrę (ok. 1930)
  • Legenda op. 31 - poemat symfoniczny (ok. 1930)
  • Suita diabelska z opery-baletu Boruta (1930)
  • Suita polska z opery-baletu Boruta (1930)

Utwory na instrument solowy z orkiestrą

  • Suita op. 20 na wiolonczelę i orkiestrę; wersja II na wiolonczelę i fortepian (1923)
  • Fantazja kujawska g-moll op. 25 na fortepian i orkiestrę (ok. 1929)
  • Koncert fortepianowy b-moll op. 27 (ok. 1930-31)

Utwory na fortepian

  • Miniatury op. 4
  • Miniatury op. 5
  • Miniatury op. 16

Utwory kameralne

  • Sonata G-dur op. 1 na skrzypce i fortepian (przed 1902)
  • I Kwartet smyczkowy F-dur op. 2 (przed 1903)
  • Kwintet smyczkowy d-moll op. 3 (przed 1904)
  • II Kwartet smyczkowy C-dur op. 6 (przed 1905)
  • III Kwartet smyczkowy Es-dur op. 15 (przed 1914)
  • Serenada op. 21 na skrzypce i fortepian

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Wielka kantata biblijna na głosy solowe, chór i orkiestrę (1902) - praca dyplomowa
  • Missa Pontificalis op. 28 na sopran, alt, tenor, bas, chór i orkiestrę, dedykowana Piusowi XI (1930)
  • Requiem op. 29 na sopran, alt, tenor, bas, chór mieszany i orkiestrę (1930)

Pieśni

  • Bitwa Racławicka do słów Teofila Lenartowicza na chór mieszany a cappella; wersja II z fortepianem
  • Cztery pieśni do słów Leopolda Staffa i Bronisławy Ostrowskiej na głos i fortepian; wersja II na głos i orkiestrę
  • Królestwo - ballada do słów L. Staffa na sopran, tenor i chór męski; wersja II na 2 głosy solowe i chór mieszany
  • Noc czerwcowa - pieśń do słów L. Staffa na chór męski; wersja II na chór mieszany
  • Sześć pieśni do słów L. Staffa na głos i fortepian; wersja II na głos i orkiestrę
  • Czeremcha - pieśń do słów Wasyla Żukowskiego na głos i fortepian; wersja II na głos i orkiestrę (1904)
  • W Lignoreria - pieśń do słów W. Żukowskiego na głos i fortepian; wersja II na głos i orkiestrę (1904)
  • Chmura - pieśń do słów Aleksandra Puszkina na kwartet wokalny i fortepian (1904)
  • Step - pieśń do słów W. Żukowskiego na głos i fortepian; wersja II na głos i orkiestrę (1908)
  • Kołysanka - pieśń do słów L. Staffa na chór męski (lub chór mieszany) z kotłami i talerzami ad libitum (ok. 1935)
  • Królewna Basia op. 33 - wariacje do słów J. Gillowa na sopran i orkiestrę (1936)

Przypisy

  1. ↑ I. Maliszewskij: Jubilej Odiesskoj konsierwatorii w siemiejnom razriezie. Izwiestnoje muzykalnoje zawiedienije otmietiło swoje 90-letije i 130-letije jego pierwogo riektora. 2003-12-26. . (ros.).
  2. ↑ Fry­deryk Chopin Uni­ver­sity of Music
  3. ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 277
  4. ↑ Ś. p. Witold Maliszewski. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 163 z 22 lipca 1939. 
  5. ↑ Tomasz Wojciuk, Chcą odnowić nagrobek znanego kompozytora i jego córki. Każdy z nas może pomóc , PiasecznoNEWS, 16 grudnia 2022 (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Przewodniczący jury Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina
Przewodniczący
Honorowi przewodniczący