Wit (rzeka)
Mówienie o Wit (rzeka) jest zagłębianiem się w ekscytujący i stale rozwijający się temat. Od samego początku Wit (rzeka) budził zainteresowanie ekspertów i fanów, którzy badali jego liczne aspekty i wymiary. W tym artykule zbadamy różne aspekty Wit (rzeka), od jego wpływu na społeczeństwo po możliwe przyszłe zastosowania. Poprzez szczegółową analizę staramy się zaoferować wszechstronną wizję Wit (rzeka), uwzględniającą zarówno jego przeszłość, jak i teraźniejszość oraz prognozującą jej potencjalny rozwój.
 Wit koło Toros podczas powodzi w maju 2005 | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 189 km |
| Powierzchnia zlewni |
3225 km² |
| Średni przepływ |
19,18 m³/s (u ujścia) |
| Źródło | |
| Miejsce | Stara Płanina |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Dunaj |
| Miejsce |
koło wsi Somowit |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Bułgarii  | |
Wit (bułg. Вит, łac. Utus) – rzeka w północnej Bułgarii, prawy dopływ Dunaju. Długość – 189 km, powierzchnia zlewni – 3225 km², średni przepływ u ujścia – 19,18 m³/s.
Rzeka Wit powstaje z połączenia potoków Biały Wit (Бели Вит) i Czarny Wit (Черни Вит) koło miasta Tetewen w paśmie górskim Lestwica (Stara Płanina). Za początek Witu uważa się źródła potoku Ribarica, dopływu Białego Witu, na wysokości 2030 m n.p.m. na północnych stokach szczytu Weżen w paśmie Złatiszko-tetewenska płanina. Płynąc na północny wschód Wit opuszcza Starą Płaninę, przecina Nizinę Naddunajską, mija od zachodu miasto okręgowe Plewen i uchodzi do Dunaju koło wsi Somowit. Wit ma około dziesięciu dopływów, z których największym jest Kamenka (49 km).
Zobacz też: Bitwa nad rzeką Utus