Wiktor Poniedielnik

W dzisiejszym świecie Wiktor Poniedielnik jest tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum osób i grup. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na dziedzinę nauki, Wiktor Poniedielnik jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Temat ten na przestrzeni lat wywołał niekończące się debaty i dyskusje, a także liczne badania i publikacje, które przyczyniły się do wzbogacenia wiedzy na ten temat. W tym artykule zbadamy różne aspekty Wiktor Poniedielnik i przeanalizujemy jego znaczenie w różnych kontekstach, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję tego wpływowego i intrygującego tematu.

Wiktor Poniedielnik
Ilustracja
1998 rok
Pełne imię i nazwisko

Wiktor Władimirowicz Poniedielnik

Data i miejsce urodzenia

22 maja 1937
Rostów nad Donem

Data śmierci

5 grudnia 2020

Wzrost

181 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Burewestnik Rostów nad Donem
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1956–1958 Rostsielmasz Rostów 58 (32)
1959–1965 SKA Rostów 114 (37)
1966 Spartak Moskwa
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1960–1966  ZSRR 29 (20)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1969 Rostsielmasz Rostów
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wiktor Władimirowicz Poniedielnik (ros. Виктор Владимирович Понедельник, ur. 22 maja 1937 w Rostowie nad Donem, zm. 5 grudnia 2020[1]) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener, dziennikarz i działacz sportowy.

Przez większość kariery związany był z klubami z rodzinnego Rostowa nad Donem: pierwsze sezony jako zawodnik zaliczył w Rostsielmaszu, a następnie przez kilka lat reprezentował barwy SKA. Później przeniósł się do drużyny moskiewskiego Spartaka, ale wkrótce musiał zakończyć karierę sportową z powodów zdrowotnych. Jako zawodnik SKA Rostów trafił do reprezentacji ZSRR. Jako piłkarz Sbornej zdobył w 1960 tytuł mistrza Europy. W finałowym meczu zdobył bramkę decydującą o mistrzostwie Europy dla ZSRR. Zawodnik przyznał potem, że była to najważniejsza chwila w jego życiu[2]. Poniedielnik został ex-aequo z czterema innymi piłkarzami najlepszym strzelcem turnieju (2 bramki). W 1964 roku zdobył tytuł wicemistrza Europy. Uczestniczył również w mistrzostwach świata w 1962 w Chile. W latach 1960–1966 rozegrał 29 meczów i strzelił 20 bramek dla reprezentacji.

Po zakończeniu kariery zawodniczej próbował rozpocząć działalność szkoleniową. W 1969 prowadził drużynę Rostsielmaszu Rostów. W tym samym czasie zaangażował się jednak w pracę dziennikarza sportowego, którą z powodzeniem kontynuował przez następne lata. Publikował w gazecie Sowieckij sport oraz tygodniku Futboł. W latach 1969–1983 kierował działem piłki nożnej w Sowieckim sporcie. Od 1984 do 1990 był redaktorem tygodnika Futboł-Hokkiej. Działał również jako doradca Prezydenta Rosji ds. sportu. Był autorem książek na temat piłki nożnej.

Żonaty, miał dwie córki i syna[3][4].

Przypisy

Linki zewnętrzne