Wieś samotnicza

Wygląd przypnij ukryj

Wieś samotnicza – wieś składająca się z pewnej liczby stojących oddzielnie, oddalonych od siebie gospodarstw rolnych, czyli samotni (lub osad jednodworczych).

Zazwyczaj powstawały w pobliżu innych wsi, gdy wieś zajęła już wszystkie przydatne do uprawy tereny i stawała się przeludniona. Wtedy powstające w pobliżu wsie samotnicze mogły wykorzystywać mniejsze, dogodne do uprawy obszary, jednocześnie zapewniając łatwy dostęp rolników do pól.

Przypisy

  1. a b O typowych kształtach wsi w Polsce, s. 13.
  2. Zeszyty Naukowe, Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku, Rok 7 (2016) Zeszyt 7, s. 100.