Wiaczesław Czornowił

W tym artykule temat Wiaczesław Czornowił zostanie omówiony z szerokiej i szczegółowej perspektywy, aby zapewnić czytelnikowi jego pełną i dogłębną wizję. Zostaną zbadane różne aspekty i aspekty związane z Wiaczesław Czornowił, analizując jego znaczenie i znaczenie w różnych obszarach. Dodatkowo zaprezentowane zostaną różne punkty widzenia i opinie ekspertów w tej dziedzinie, w celu wzbogacenia wiedzy i zrozumienia na temat Wiaczesław Czornowił. W całym artykule zostaną podane dane statystyczne, przykłady, studia przypadków i ćwiczenia praktyczne, które pozwolą czytelnikowi głębiej zagłębić się w temat i zastosować zdobytą wiedzę.

Wiaczesław Czornowił
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1937
Czerkasy

Data i miejsce śmierci

25 marca 1999
Boryspol

Deputowany do Rady Najwyższej I, II i III kadencji
Okres

od 1990
do 1999

Przynależność polityczna

Ludowy Ruch Ukrainy

podpis
Odznaczenia
Narodowa Nagroda im. Tarasa Szewczenki (Ukraina)
Bohater Ukrainy „Orderu Państwa” Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy

Wiaczesław Maksymowycz Czornowił, ukr. Вячеслав Максимович Чорновіл (ur. 24 grudnia 1937 w Czerkasach, zm. 25 marca 1999 w Boryspolu) – ukraiński publicysta i polityk. Bohater Ukrainy.

Życiorys

Ukończył studia dziennikarskie na Uniwersytecie Kijowskim, do 1966 pracował jako dziennikarz i krytyk literacki. Za poglądy polityczne i wydawanie nielegalnego pisma „Ukrajinśkyj wisnyk” w 1967 (następnie 1972 i 1980) aresztowany. Współorganizator (1987) Ukraińskiego Związku Helsińskiego i Ukraińskiej Grupy Helsińskiej. W 1991 kandydował na urząd prezydenta (uzyskał 23% głosów), od 1992 przewodniczył centroprawicowemu Ludowemu Ruchowi Ukrainy, współorganizowanemu przez niego w 1989. Od 1990 do 1999 sprawował mandat deputowanego Rady Najwyższej.

Zginął w wypadku samochodowym koło Boryspola. Wypadek ten wzbudził wiele spekulacji, a o jego spowodowanie podejrzewano służby specjalne. Pośmiertnie nadano mu tytuł Bohatera Ukrainy.

Był ojcem Tarasa Czornowiła.

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

Bibliografia