Werner Krauss

Dziś Werner Krauss to temat, który zyskał niepodważalne znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Od Werner Krauss ludzie debatowali nad jego wpływem na nasze życie, jego wpływem na różne aspekty kultury i jego rolą w ewolucji technologii. Zjawisko to powoduje coraz większe zainteresowanie różnymi dziedzinami, od polityki i ekonomii po psychologię i medycynę. W tym artykule zbadamy różne aspekty Werner Krauss i jego znaczenie w dzisiejszym świecie, badając jego wpływ na społeczeństwo i jego potencjał zmiany sposobu, w jaki myślimy i działamy.

Johannes Werner Krauss
Ilustracja
Werner Krauss (1920)
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1884
Gestungshausen

Data i miejsce śmierci

20 października 1959
Wiedeń

Zawód

aktor

Lata aktywności

1902–1959

Werner Johannes Krauss (ur. 23 czerwca 1884 w Gestungshausen na wschód od Coburga, zm. 20 października 1959 w Wiedniu) – niemiecki aktor teatralny i filmowy[1].

Krauss urodził się w Gestungshausen, w Niemczech. Był synem duchownego protestanckiego. Jako młody człowiek uciekł z domu i przyłączył się do zespołu teatralnego. Tam poznał wybitnego reżysera teatralnego Maxa Reinhardta. Reinhardt wziął go z sobą do Berlina, gdzie Krauss rozpoczął pracę w filmie w 1916 i zagrał w 104 niemych produkcjach[2].

Werner Krauss stał się znany widzom kinowym na całym świecie dzięki tytułowej roli w ekspresjonistycznym horrorze Gabinet doktora Caligari (1920) Roberta Wiene[1].

W latach 20. Krauss był jedną z największych gwiazd niemieckiego kina niemego. Zagrał wtedy w takich filmach jak: Otello (1920), Natan Mędrzec (1922), Gabinet figur woskowych (1924), Varieté (1925), Świętoszek (1925), Student z Pragi (1926). Zachwycał także rolami w teatrze: Agamemnona, Hilse w Tkaczach i kapitana z Köpenick[1][3].

Po dojściu Hitlera do władzy, Werner Krauss poparł ideologię nazistowską. Został mianowany aktorem państwowym przez Josepha Goebbelsa, następnie zagrał role pięciu stereotypowych postaci żydowskich – między innymi rabina Loewa i sekretarza Levy'ego – w antysemickim Żydzie Süss (1940) Veita Harlana (z tego powodu przez parę lat po wojnie miał zakaz występowania w Niemczech). Grał również Shylocka w teatralnej inscenizacji Kupca weneckiego, wystawionego w 1943 w wiedeńskim Burgtheater. Jego nazwisko figurowało na Gottbegnadeten-Liste (Lista obdarzonych łaską Bożą w III Rzeszy)[1][2][3].

W 1948 otrzymał obywatelstwo austriackie. Zmarł w zapomnieniu w Wiedniu w 1959. Jego ciało zostało skremowane[1].

Przypisy

  1. a b c d e Robert S. Wistrich - Kto był kim w III Rzeszy. Wydawnictwo Znak, Kraków, 1997, s. 130, język polski, ISBN 83-7006-744-1
  2. a b Krauß, Werner. www.deutsche-biographie.de. . (niem.).
  3. a b Begnadetes Ekel: Werner Krauß. www.welt.de. . (niem.).

Linki zewnętrzne