Werle

W dzisiejszym świecie Werle stał się tematem ogólnego zainteresowania, który przyciągnął uwagę wielu odbiorców. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie we współczesnym społeczeństwie, czy wpływ na historię, Werle zdołał wygenerować szeroki wachlarz opinii i perspektyw. Od wpływu na kulturę popularną po wpływ na gospodarkę światową, Werle był przedmiotem niezliczonych debat i dyskusji. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane ze Werle, analizując jego znaczenie, ewolucję w czasie i jego konsekwencje w różnych obszarach. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu będziemy starali się zaoferować wszechstronną wizję, która pozwoli nam zrozumieć znaczenie i wpływ Werle w dzisiejszym świecie.

Werle (zielone, po prawej) na mapie Meklemburgii ok. 1230 r.

Werle – księstwo istniejące na terenie Meklemburgii w okresie od XIII do XV wieku.

Historia

 Osobny artykuł: Obodryci.

Księstwo powstało na terenie ziem należących do samodzielnej w IX-XII wieku konfederacji plemion obodrzyckich należących do mieszkających między rzekami Łabą i Odrą Słowian połabskich[1]. Jego nazwa wywodzi się od jednego z grodów obodrzyckich OrleWerle[2], który w XII wieku pełnił ważną rolę w walkach Obodrzyców z Sasami w czasie krucjat połabskich[3]. W 1160 roku gród ten stanowił ostatni punkt oporu księcia obodrzyckiego Niklota, który tu zginął, a w 1163 jego synów. W XIII wieku został on opuszczony, a obok powstało miasto Güstrow w pobliżu Kassow.

W miejscu tym ok. 1230 roku powstało księstwo Werle (od 1418 roku nazywane także księstwem Wenden). Doszło wówczas do podziału Meklemburgii pomiędzy czterech synów księcia meklemburskiego Henryka Borwina II; Werle stanowiło jedną z nich. Odtąd panowała tu odrębna gałąź dynastii meklemburskiej. W XIII w. powiększyło ono swoje terytorium o fragmenty innych części Meklemburgii (m.in. Parchim). W XIV wieku doszło do podziałów dynastycznych Werle (w 1316 i 1347 roku); jedna z części uznała zwierzchność Brandenburgii. W 1426 roku doszło do ponownego zjednoczenia Werle, jednak już w 1436 zmarł ostatni męski potomek tej linii dynastii meklemburskiej, a księstwo zostało na powrót przyłączone do Meklemburgii.

Przypisy

  1. Turasiewicz A., "Dzieje polityczne Obodrzyców od IX wieku do utraty niepodległości w latach 1160 – 1164", Warszawa 2004, ISBN 83-88508-65-2
  2. Jerzy Strzelczyk: Zapomniane narody Europy. Wrocław: Ossolineum, 2006, s. 267. ISBN 978-83-04-04769-3.
  3. "Mały słownik kultury dawnych Słowian", Wiedza Powszechna, Warszawa 1999, str. 277, ISBN 83-214-0499-5.

Bibliografia