W dzisiejszym świecie Wasyl Archypenko stał się tematem rosnącego zainteresowania ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo czy znaczenie dla przyszłości, Wasyl Archypenko jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Przez lata wywołało debaty, sprowokowało zmiany i wygenerowało niekończące się badania i studia w różnych dyscyplinach. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Wasyl Archypenko, analizując jego wpływ na różne aspekty naszego codziennego życia i społeczeństwa jako całości.
Data i miejsce urodzenia |
28 stycznia 1957 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
178 cm | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Wasyl Albertowycz Archypenko (ukr. Василь Альбертович Архипенко, ros. Василий Альбертович Архипенко, ur. 28 stycznia 1957 w Mykołajiwce w obwodzie donieckim[1]) – ukraiński lekkoatleta (płotkarz) startujący w barwach Związku Radzieckiego, wicemistrz olimpijski z 1980.
Zajął 5. miejsce w biegu na 400 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy juniorów w 1975 w Atenach[2]. Odpadł w półfinale biegu na 400 metrów podczas halowych mistrzostw Europy w 1978 w Mediolanie[3].
Zdobył brązowy medal w biegu na 400 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze za Haraldem Schmidem z RFN i swym kolegą z reprezentacji Dmitrijem Stukałowem[4]. Na uniwersjadzie w 1979 w Meksyku zdobył srebrny medal na tym dystansie, za Harrym Schultingiem z Holandii[5].
Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie zdobył srebrny medal w biegu na 400 metrów przez płotki za Volkerem Beckiem z NRD, a przed Garym Oakesem z Wielkiej Brytanii[1]. Zajął 4. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach[6].
Archypenko był pięciokrotnym mistrzem ZSRR w biegu na 400 metrów przez płotki w latach 1977-1981[7]. 4 sierpnia 1979 w Turynie ustanowił rekord ZSRR w tej konkurencji czasem 48,34 s[8].