Wada postawy

Wada postawy − wszelkie odstępstwa od prawidłowej postawy.

Do wad postawy zalicza się:

• postawę skoliotyczną (skolioza czynnościowa),
• plecy okrągłe (kifoza czynnościowa),
• plecy wklęsłe (lordoza czynnościowa),
• plecy płaskie,
• plecy okrągło-wklęsłe,
• stopę szpotawą,
• stopę koślawą,
• stopę końsko-szpotawą,
• płaskostopie,
• kolana szpotawe,
• kolana koślawe.

Za przyczyny wad postawy uważa się:

• wady wrodzone kości, mięśni;
• wady wzroku, słuchu; przewlekłe infekcje dróg oddechowych, moczowych;
• schorzenia układu ruchu, np.: dysplazję stawu biodrowego, złamania kości kończyn dolnych, młodzieńcze zapalenie stawów;
• zespoły przeciążeniowe.

Wada ta charakteryzuje się:

• pogłębieniem kifozy piersiowej,
• wysunięciem głowy i barków do przodu,
• rozsunięciem łopatek i ich odstawaniem od klatki piersiowej,
• spłaszczeniem i zapadnięciem klatki piersiowej,
• zmniejszeniem fizjologicznego przodopochylenia miednicy.

Do mięśni, które ulegają osłabieniu i rozciągnięciu w plecach okrągłych należą:

• mięsień prostownik grzbietu odcinka piersiowego,
• mięsień równoległoboczny,
• mięsień czworoboczny grzbietu,

Do mięśni, które ulegają nadmiernemu napięciu i często przykurczeniu należą:

• mięsień piersiowy większy,
• mięsień piersiowy mniejszy,
• mięsień najszerszy grzbietu.
• mięsień zębaty przedni.

Wada ta charakteryzuje się:

• silnym zaznaczeniem odcinka lędźwiowego kręgosłupa,
• uwypukleniem pośladków,
• zwiększeniem fizjologicznego przodopochylenia miednicy,
• wypiętym brzuchem.

Do mięśni osłabionych i rozciągniętych w plecach wklęsłych należą:

• mięsień prosty brzucha,
• mięsień skośny zewnętrzny brzucha,
• mięsień skośny wewnętrzny brzucha,
• mięsień półbłoniasty,
• mięsień półścięgnisty,
• mięsień dwugłowy uda,
• mięsień pośladkowy wielki.

Do mięśni nadmiernie napiętych i przykurczonych należą:

• mięsień prostownik grzbietu odcinka lędźwiowego,
• mięsień czworoboczny lędźwi,
• mięsień prosty uda,
• mięsień krawiecki.
• mięsień biodrowo-lędzwiowy

Wada ta charakteryzuje się:

• pogłębieniem lordozy lędźwiowej i kifozy piersiowej,
• wysunięciem barków do przodu,
• odstawaniem łopatek,
• wypukłym brzuchem,
• zwiększeniem przodopochylenia miednicy,
• uwypukleniem pośladków.

Do mięśni osłabionych i zbyt rozciągniętych należą:

• mięsień prostownik grzbietu w odcinku piersiowym,
• mięsień najszerszy grzbietu,
• mięsień równoległoboczny,
• mięsień czworoboczny grzbietu,
• mięśnie pośladkowe wielkie,
• mięśnie kulszowo-goleniowe,
• mięśnie brzucha w części podpępkowej.

Do mięśni nadmiernie napiętych lub przykurczonych należą:

• mięśnie piersiowe większe,
• mięśnie piersiowe mniejsze,
• mięśnie zębate przednie,
• mięśnie międzyżebrowe,
• mięsień biodrowo-lędźwiowy,
• mięsień prosty uda,
• mięsień krawiecki,
• mięsień prostownik grzbietu odcinka lędźwiowego,
• mięsień czworoboczny lędźwi.

Wada ta charakteryzuje się:

• opadniętymi barkami,
• odstającymi łopatkami,
• spłaszczoną klatką piersiową,
• obniżonymi narządami wewnętrznymi.

W plecach płaskich nadmiernie rozciągnięte są:

• mięsień prostownik grzbietu odcinka lędźwiowego,
• mięsień czworoboczny lędźwi,
• mięsień biodrowo-lędźwiowy.

Mięśniami nadmiernie napiętymi są:

• mięsień prostownik grzbietu odcinka piersiowego,
• mięsień równoległoboczny,
• mięsień czworoboczny grzbietu.

• gimnastyka korekcyjna

• Beata Grudziecka, Jan Raczkowski, Elżbieta Miller, Janina Włodarczyk: Wstępna analiza wpływu zaburzeń statyczno-dynamicznych na powstawanie wad postawy. .
• Wady postawy ciała i ich charakterystyka. W: Stanisław Tuzinek: Zarys metodyki postępowania korekcyjnego. Radom: Politechnika Radomska im. Kazimierza Pułaskiego, 2000. ISSN 0860-9241. Brak numerów stron w książce