_ W dzisiejszym świecie Władysław Kowalikowski odgrywa fundamentalną rolę w naszym społeczeństwie. Jego znaczenie obejmuje szeroki zakres aspektów, od sfery osobistej po sferę zawodową, w tym także sferę społeczną i kulturową. Coraz częściej Władysław Kowalikowski staje się tematem zainteresowania i debaty w różnych kręgach, ponieważ jego wpływ rozciąga się na wiele dziedzin naszego życia. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ i znaczenie Władysław Kowalikowski, analizując jego różne aspekty i powiązania z aspektami tak różnorodnymi, jak technologia, polityka, ekonomia, psychologia i kultura. Dzięki tej eksploracji będziemy mogli lepiej zrozumieć znaczenie i wpływ, jaki Władysław Kowalikowski ma w dzisiejszym świecie.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1943[potrzebny przypis] |
Wojewoda krakowski | |
Okres |
od 8 marca 1924[1] |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() |
Władysław Kowalikowski (ur. 25 grudnia 1860 w Krakowie, zm. 1943 w Przemyślu[potrzebny przypis]) – polski prawnik, urzędnik administracji Austro-Węgier, zastępca komisarza generalnego rządu RP na Kraków (1919–1921), wicewojewoda krakowski, wojewoda krakowski (1924–1926).
Urodził się w rodzinie inteligenckiej. Ukończył Gimnazjum św. Anny i Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W listopadzie 1884 rozpoczął pracę w administracji Galicji. Był praktykantem konceptowym starostwa w Pilźnie (1885–1890) i Wadowicach (1891–1895), koncypientem starostw w Tarnowie (1895–1897) i Nowym Targu (1897–1899). W 1899 awansował na komisarza powiatowego, został przeniesiony do starostwa w Krakowie, gdzie został komisarzem rządowym krakowskich kas oszczędności. W 1904 awansował na sekretarza Namiestnictwa, w 1907 został starostą powiatu bocheńskiego i jeszcze w tym samym roku starostą powiatu brzeskiego. Od 1911 starosta w Krakowie.
Od marca 1919 zastępca generalnego delegata rządu RP na Kraków, po utworzeniu 1 września 1921 Urzędu Wojewódzkiego Krakowskiego szef wydziału w Urzędzie Wojewódzkim i wicewojewodą. Od 16 listopada 1923 pełnił obowiązki wojewody po urlopowanym z powodu tzw. wypadków krakowskich Kazimierzu Gałeckim. 8 marca 1924 mianowany wojewodą krakowskim, funkcję sprawował do 7 czerwca 1926, gdy po przewrocie majowym został przeniesiony na emeryturę.
2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].
Żonaty z Teofilą z Lewickich, primo voto Szaszkiewicz – synową Hryhorija Szaszkewycza; bezdzietny. Do drugiej wojny światowej mieszkał w Krakowie, następnie przeprowadził się do Przemyśla, gdzie zmarł; pochowany wraz z żoną na Cmentarzu Głównym w Przemyślu w grobowcu rodzinnym Cyryla Czerlunczakiewicza.