Viv Anderson

W tym artykule szczegółowo zbadamy Viv Anderson, temat, który wzbudził zainteresowanie różnych ludzi w różnych częściach świata. Viv Anderson jest nie tylko aktualnym tematem dzisiaj, ale ma także historię sięgającą dziesięcioleci. W miarę postępów w tym artykule zrozumiemy, jak Viv Anderson ewoluował na przestrzeni czasu i jaki ma wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Ponadto zbadamy różne perspektywy i opinie na temat Viv Anderson, co pozwoli nam uzyskać szerszą i pełniejszą wizję tego tematu. Bez wątpienia Viv Anderson to fascynujący temat, który zasługuje na dogłębne zgłębienie i dlatego w kolejnych kilku linijkach zagłębimy się w jego świat, aby odkryć wszystkie jego aspekty.

Viv Anderson
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Vivian Alexander Anderson

Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1956
Nottingham

Wzrost

183 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1974–1984 Nottingham Forest 328 (15)
1984–1987 Arsenal 120 (9)
1987–1991 Manchester United 54 (3)
1991–1993 Sheffield Wednesday 70 (8)
1993–1994 Barnsley 20 (3)
1994–1995 Middlesbrough 2 (0)
W sumie: 594 (38)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1978–1988  Anglia 30 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1993–1994 Barnsley
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Strona internetowa

Vivian Alexander Anderson (ur. 29 sierpnia 1956 w Nottingham), angielski piłkarz, prawy obrońca. Pierwszy czarnoskóry reprezentant Anglii.

Kariera

Był ważną częścią składu Nottingham Forest w okresie gdy klub ten odnosił największe sukcesy. W pierwszej drużynie debiutował w 1974. W 1978 został mistrzem Anglii, dwukrotnie triumfował w Pucharze Europy (1979, 1980). Zwyciężał także w Pucharze Ligi. W 1984 został piłkarzem Arsenalu (Puchar Ligi w 1987), od 1987 przez trzy sezony występował w barwach Manchesteru United. Później grał w Sheffield Wednesday, Barnsley, karierę kończył w Middlesbrough w połowie lat 90.

W reprezentacji debiutował 29 listopada 1978 w meczu z Czechosłowacją. Dwukrotnie znajdował się w kadrze na finały mistrzostw świata (MŚ 82, MŚ 86), rezerwowym był także podczas ME 88. Zagrał tylko w jednym wielkim turnieju – ME 80. Reprezentacyjną karierę zakończył w 1988 z bilansem 30 spotkań (2 gole).

Za sportowe zasługi został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego.

Linki zewnętrzne