Temat Violeta Bulc to temat, który w ostatnim czasie przykuł uwagę społeczeństwa. Wraz z rosnącym zainteresowaniem i znaczeniem w różnych dziedzinach, Violeta Bulc wywołał debaty, dyskusje i analizy w różnych sektorach. Od wpływu na kulturę po wpływ na gospodarkę, Violeta Bulc okazał się dziś tematem niezwykle ważnym. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Violeta Bulc, podkreślając jego znaczenie, implikacje i możliwy przyszły rozwój. Dzięki krytycznemu i analitycznemu podejściu zagłębimy się w świat Violeta Bulc, aby lepiej zrozumieć jego wpływ na współczesne społeczeństwo.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
24 stycznia 1964 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
przedsiębiorca, polityk |
Alma Mater | |
Stanowisko |
minister bez teki i wicepremier (2014), komisarz europejski (2014–2019) |
Violeta Bulc (ur. 24 stycznia 1964 w Lublanie) – słoweńska polityk, przedsiębiorca i informatyk, od września do października 2014 członkini rządu Słowenii, w tym przez kilkanaście dni jako wicepremier tego kraju, od 2014 do 2019 członkini Komisji Europejskiej.
Ukończyła studia z zakresu informatyki na Uniwersytecie Lublańskim, magisterium z technologii informacyjnych uzyskała na Golden Gate University w San Francisco. Pracowała w Stanach Zjednoczonych w przedsiębiorstwie DHL System (1991–1994), następnie do 1999 w Telekom Slovenije. Przez kolejny rok była wiceprezesem zarządu spółki prawa handlowego Telemach[1]. W latach 2000–2014 kierowała własną firmą doradczą Vibacom[1][2].
Zaangażowała się w działalność Partii Mira Cerara, odpowiadając za program tego ugrupowania[1]. 19 września 2014 została zaprzysiężona jako członkini rządu premiera Mira Cerara, obejmując stanowisko ministra bez teki, kierującego rządowym biurem do spraw rozwoju i europejskiej polityki spójności (GODC)[3]. 2 października 2014 dodatkowo otrzymała nominację na funkcję wicepremiera[4].
10 października tego samego roku została nominowana na słoweńską członkinię Komisji Europejskiej[5], gdzie zastąpiła byłą premier Alenkę Bratušek, która nie uzyskała akceptacji Parlamentu Europejskiego. Ostatecznie w strukturze KE powierzono jej stanowisko komisarza ds. transportu[6]. Zakończyła urzędowanie wraz z całą KE w 2019.
W 2022 została wiceprzewodniczącą partii Naša prihodnost[7].