Vincenzo Manzella

Dzisiaj chcemy porozmawiać o Vincenzo Manzella, temacie, który w ostatnim czasie zyskał duże znaczenie. Od momentu pojawienia się Vincenzo Manzella przyciągnął uwagę wielu osób, stając się tematem szerokiego zainteresowania. Jego wpływ obejmuje różne obszary, od polityki po kulturę popularną, i wywołał dyskusje i debaty na całym świecie. W tym artykule szczegółowo zbadamy Vincenzo Manzella, analizując jego znaczenie, implikacje i ewolucję w czasie. Od jego początków do obecnego stanu, zagłębimy się w wszechświat Vincenzo Manzella, aby zrozumieć jego fascynującą i złożoną naturę.

Vincenzo Manzella
ilustracja
Herb duchownego Visitare oves meas et pascere
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1942
Casteldaccia

Biskup Cefalù
Okres sprawowania

od 2009 do 2018

Biskup Caltagirone
Okres sprawowania

od 1991 do 2009

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1 lipca 1967

Nominacja biskupia

30 kwietnia 1991

Sakra biskupia

29 czerwca 1991

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 czerwca 1991

Miejscowość

Palermo

Miejsce

Archikatedra MB Wniebowziętej

Konsekrator

Salvatore Pappalardo

Współkonsekratorzy

Vittorio Luigi Mondello
Giuseppe Costanzo

Vincenzo Manzella (ur. 16 listopada 1942 w Casteldaccia) – włoski duchowny rzymskokatolicki, w latach 2009-2018 biskup Cefalù.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął 1 lipca 1967 i został inkardynowany do archidiecezji Palermo. Po święceniach został sekretarzem arcybiskupim. W latach 1978–1986 pracował duszpastersko w Termini Imerese, a w kolejnych latach pełnił funkcję rektora seminarium w Palermo[1].

30 kwietnia 1991 został mianowany biskupem Caltagirone. Sakrę biskupią otrzymał 29 czerwca 1991. 17 września 2009 objął rządy w diecezji Cefalù[1]. 16 lutego 2018 przeszedł na emeryturę[2].

Przypisy

  1. ↑ a b RINUNCIA DEL VESCOVO DI CEFALÙ (ITALIA) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2009-09-17. . (wł.).
  2. ↑ Rinuncia del Vescovo di Cefalù (Italia) e nomina del successore. vatican.va, 2018-02-16. . (wł.).

Bibliografia