Obecnie Victoria Coach Station stał się istotnym i interesującym tematem dla szerokiego spektrum osób i społeczności. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na kulturę popularną, Victoria Coach Station zdołał przyciągnąć uwagę ludzi w różnym wieku i o różnym pochodzeniu. W tym artykule podjęto próbę zbadania różnych aspektów Victoria Coach Station, analizując jego znaczenie, implikacje i znaczenie w dzisiejszym świecie. Celem multidyscyplinarnego podejścia jest przedstawienie holistycznej wizji Victoria Coach Station, zachęcając czytelnika do refleksji i krytycznej analizy tego tematu tak obecnego w naszej rzeczywistości.
![]() Victoria Coach Station | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
164 Buckingham Palace Road, London, SW1W 9TP |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Ukończenie budowy |
1932 |
Pierwszy właściciel |
London Coastal Coaches (1932-1970) |
Kolejni właściciele |
National Bus Company (1970-1988) |
Obecny właściciel |
Transport for London (2000-) |
Położenie na mapie City of Westminster ![]() | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii ![]() | |
Położenie na mapie Anglii ![]() | |
Położenie na mapie Wielkiego Londynu ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Victoria Coach Station – dworzec autokarowy w Londynie, zlokalizowany w centrum miasta, w dzielnicy Victoria, na terenie gminy City of Westminster, w sąsiedztwie dworca kolejowego Victoria Station oraz stacji metra Victoria. Budynek dworca, zaprojektowany w stylu art déco przez architektów ze spółki Wallis, Gilbert and Partners, zbudowany został w 1932 roku. Dworzec, zarządzany przez organizację Transport for London, obsługuje rocznie około 10 milionów pasażerów podróżujących do około 1200 miejscowości na terenie Wielkiej Brytanii oraz 400 w kontynentalnej części Europy.
Na dworcu znajduje się 21 bramek dla pasażerów, 36 stanowisk dla autokarów oraz dodatkowych 6 dla autokarów przyjeżdżających. Powierzchnia dworca wynosi około 13 000 m².
Głównymi przewoźnikami autokarowymi korzystającymi z dworca są: National Express, Megabus oraz Eurolines[1].