W tym artykule zbadamy temat Vespula z różnych perspektyw, aby zrozumieć jego dzisiejsze znaczenie. Przeanalizujemy jego pochodzenie, ewolucję i skutki dla społeczeństwa, a także jego wpływ w różnych obszarach. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu będziemy starali się zagłębić w najbardziej istotne aspekty Vespula, badając jego implikacje w kulturze, ekonomii, polityce i innych aspektach życia codziennego. Zagłębimy się także w możliwe przyszłe trendy związane z Vespula, aby zrozumieć jego długoterminowy wpływ.
Vespula[1] | |||
Thomson, 1869 | |||
![]() osa dachowa | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
Vespula | ||
Synonimy | |||
|
Vespula – rodzaj owadów społecznych z rodziny osowatych (Vespidae), blisko spokrewnionych z rodzajem Dolichovespula.
Od pokrewnego rodzaju odróżniają je proporcje głowy, która u Vespula jest bardziej owalna, a jej przednia część od oczu do żuwaczek nie jest wydłużona, jak u Dolichovespula[2]. Osy z rodzaju Vespula osiągają do 25 mm długości ciała. Charakteryzują się kontrastowym ubarwieniem, na czarnym tułowiu znajdują się żółte, rzadziej białe desenie, zwykle w formie poprzecznych pasów.
Żyją w gromadach, zakładając gniazda przeważnie kulistego kształtu, z szarej masy przypominającej papier, uzyskiwanej w wyniku przeżuwania drewna, mieszanego następnie ze śliną. Wewnątrz gniazda znajduje się plaster zawierający złożone przez królową jaja, otoczony licznymi powłokami masy papierowej zapewniającymi ochronę przed zimnem rozwijającym się jajom, a następnie larwom.
Stała temperatura oraz wilgotność potrzebna do rozwoju larw utrzymywana jest we wnętrzu gniazda dzięki izolacyjnemu działaniu jego ścian. Również otwór wejściowy jest niewielki, umożliwiający wejście lub wyjście jednemu owadowi. Osy zakładają gniazda w miejscach zacisznych – pod okapami dachów, na strychach, w rozpadlinach, a nawet w ziemi, skąd robotnice usuwają nawet niewielkie kamyki, aby umożliwić rozbudowę gniazda.
Takson ten został ustanowiony przez Thomsona w randze podrodzaju w obrębie rodzaju Vespa. Obejmował początkowo 8 gatunków. Obecnie zaliczanych jest ponad 20[3]:
Gatunkiem typowym jest Vespa austriaca.