Vítězslava Kaprálová

W dzisiejszym świecie Vítězslava Kaprálová stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne, znaczenie w nauce czy wpływ na kulturę popularną, Vítězslava Kaprálová przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule staramy się dokładnie zbadać wszystkie aspekty związane z Vítězslava Kaprálová, analizując jego wpływ w różnych obszarach i oferując kompleksową i dogłębną wizję tego fascynującego tematu. Od jego początków po obecne znaczenie, ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i szczegółowego spojrzenia na Vítězslava Kaprálová, oferując czytelnikom szersze i bogatsze zrozumienie tego zjawiska.

Vítězslava Kaprálová
Ilustracja
Vítězslava Kaprálová (1935)
Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1915
Brno

Data i miejsce śmierci

16 czerwca 1940
Montpellier

Przyczyna śmierci

gruźlica prosówkowa

Zawód

kompozytorka, dyrygentka

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Vítězslava Kaprálová (ur. 24 stycznia 1915 w Brnie, zm. 16 czerwca 1940 w Montpellier) – czeska kompozytorka i dyrygentka.

Życiorys

W wieku 9 lat zaczęła komponować za zachętą ojca, również kompozytora, Václava Kaprála. W latach 1930–1935 uczyła się kompozycji u Viléma Petrželki i dyrygentury u Zdenka Chalabali w Konserwatorium w Brnie, na zakończenie tych studiów zadyrygowała swoim koncertem fortepianowym jako pracą dyplomową. Uczestniczyła następnie przez dwa lata w kursach mistrzowskich kompozycji u Vítězslava Nováka i dyrygentury u Václava Talicha w Konserwatorium w Pradze. Otrzymała stypendium rządu francuskiego i przeniosła się do Paryża w 1937, gdzie studiowała kompozycję u Bohuslava Martinů (z którym blisko współpracowali, wzajemne wpływając na swoją twórczość) i dyrygenturę u Charlesa Müncha.

Współpracowała z BBC Symphony Orchestra w ramach festiwalu Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, który w 1938 odbywał się w Londynie. Pod koniec tego roku na krótko odwiedziła Morawy, jednak już w styczniu następnego musiała powrócić do Paryża przed zbliżającą się wojną. Tu wyszła za mąż za Jiříego Muchę, syna malarza Alfonsa Muchy. Zmarła w 1940 w trakcie ewakuacji Paryża na skutek gruźlicy prosówkowej.

Wybór twórczości

Źródło:[1].

Utwory orkiestrowe
  • Vojenská symfonietta (Sinfonietta wojskowa), op. 11
  • Suita rustica, op. 19
  • Partita na fortepian i orkiestrę smyczkową, op. 20
  • Concertino na skrzypce, klarnet i orkiestrę, op. 21
Utwory fortepianowe i kameralne
  • Groteskní passacaglia (Groteskowa passacaglia) z op. 9
  • Dubnová preludia na fortepian (Preludia kwietniowe), op. 13
  • Variace na zvonkovu hru kostela St Etienne du Mont v Paříži (Wariacje na temat carillonu Kościoła St Étienne du Mont w Paryżu), op. 16
  • Deux ritournelles na wiolonczelę i fortepian, op. 25
Utwory wokalne
  • Jablko s klína (Jabłko z podołka) do słów Jaroslava Seiferta na głos z fortepianem, op. 10
  • Navždy (Na zawsze) do słów Jan Čarka i J. Seiferta na głos wysoki z fortepianem, op. 12
  • Sbohem a šáteček do słów Vítězslava Nezvala na sopran z orkiestrą lub fortepianem op. 14
  • Koleda milostná (Kolęda miłosna) ze zbioru 8 pieśni Vteřiny (Sekundy) op. 18
  • Zpíváno do dálky na głos z fortepianem op. 22

Przypisy

  1. ↑ Wybór na podstawie: Macek, Jiří; Šerých, Anna, hasło Kaprálová, Vítězslava Grove Music Online, Oxford Music Online, wersja online

Bibliografia

  • Macek, Jiří; Šerých, Anna, hasło Kaprálová, Vítězslava Grove Music Online, Oxford Music Online, wersja online

Linki zewnętrzne