W dzisiejszym świecie Umarli nie potrzebują pledu zajmuje centralne miejsce w naszym życiu. Niezależnie od tego, czy jest to polityka, technologia, historia, czy jakikolwiek inny obszar zainteresowań, Umarli nie potrzebują pledu to temat, który wzbudza zainteresowanie i ciekawość milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Umarli nie potrzebują pledu, zagłębiając się w jego znaczenie, wpływ na społeczeństwo i różne perspektywy, jakie można przyjąć w tym temacie. Od swoich początków do dzisiejszej ewolucji Umarli nie potrzebują pledu był przedmiotem debaty, refleksji i analiz, a w tym artykule postaramy się rzucić światło na różne aspekty go otaczające.
![]() | |
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji |
1982 |
Data premiery | |
Kraj produkcji | |
Język |
angielski |
Czas trwania |
88 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Carl Reiner |
Główne role |
Steve Martin |
Muzyka |
Miklós Rózsa |
Zdjęcia | |
Montaż |
Bud Molin |
Produkcja |
William E. McEuen |
Wytwórnia |
Aspen Film Society |
Dystrybucja | |
Budżet |
9 mln dolarów |
Umarli nie potrzebują pledu (ang. Dead Men Don't Wear Plaid) – amerykańska komedia kryminalna w stylu neo-noir z 1982 roku w reżyserii Carla Reinera.
Film jest zarówno parodią, jak i hołdem dla filmów detektywistycznych oraz noir z lat 40.[1]
Zawiera fragmenty 19 filmów w stylu vintage, które połączono z nowym materiałem filmowym nakręconym w podobnym stylu w wyniku czego oryginalne dialogi i aktorstwo klasycznych filmów stały się częścią nowej historii.
Juliet Forrest, córka słynnego naukowca i producenta sera, zatrudnia prywatnego detektywa Rigby'ego Reardona, aby zbadał przyczynę śmierci jej ojca, która, jak przypuszcza, został zamordowany. Śledztwo wiedzie ich do pewnej kantyny na wyspie u wybrzeży Ameryki Południowej.[2]