Tyrell Biggs
W dzisiejszym świecie Tyrell Biggs jest tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum osób i grup. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na dziedzinę nauki, Tyrell Biggs jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Temat ten na przestrzeni lat wywołał niekończące się debaty i dyskusje, a także liczne badania i publikacje, które przyczyniły się do wzbogacenia wiedzy na ten temat. W tym artykule zbadamy różne aspekty Tyrell Biggs i przeanalizujemy jego znaczenie w różnych kontekstach, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję tego wpływowego i intrygującego tematu.
| Data i miejsce urodzenia |
22 grudnia 1960 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | ||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
196 cm | |||||||||||||||||||||
| Masa ciała |
99 kg | |||||||||||||||||||||
| Styl walki |
praworęczny | |||||||||||||||||||||
| Kategoria wagowa |
ciężka | |||||||||||||||||||||
| Bilans walk zawodowych | ||||||||||||||||||||||
| Liczba walk |
40 | |||||||||||||||||||||
| Zwycięstwa |
30 | |||||||||||||||||||||
| Przez nokauty |
20 | |||||||||||||||||||||
| Porażki |
10 | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Tyrell Biggs (ur. 22 grudnia 1960 w Filadelfii[1]) – amerykański bokser, mistrz olimpijski z 1984 i mistrz świata amatorów z 1982.
Kariera amatorska
Zwyciężył w wadze superciężkiej (ponad 91 kg) na mistrzostwach świata w 1982 w Monachium wygrywając kolejno z Ferencem Somodim z Węgier, Walerijem Abadżianem ze Związku Radzieckiego, Peterem Hussingiem z RFN i w finale z Francesco Damianim z Włoch[2]. Zdobył brązowy medal na igrzyskach panamerykańskich w 1983 w Caracas po porażce w półfinale z Jorge Luisem Gonzálezem z Kuby[3].
Zdobył złoty medal w wadze superciężkiej na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles. Pokonał m.in. Lennoxa Lewisa w ćwierćfinale, Aziza Salihu z Jugosławii w półfinale i ponownie Francesco Damianiego w finale[1].
Był amatorskim mistrzem Stanów Zjednoczonych w wadze superciężkiej w 1981[4], 1982[5] i 1983[6].
Kariera zawodowa
Turell Biggs przeszedł na zawodowstwo w 1984. Wygrał pierwsze 15 walk, w tym z Renaldo Snipesem w grudniu 1986. 16 października 1987 w Atlantic City próbował zdobyć pas zawodowego mistrza świata wagi ciężkiej federacji WBA, WBC i IBF, lecz Mike Tyson pokonał go przez techniczny nokaut w 7. rundzie. 29 października 1988 w Cesenie przegrał przed czasem z Francesco Damianim. Później walczył ze zmiennym szczęściem. Pokonali go m.in. Riddick Bowe i Lennox Lewis. Wycofał się w 1994, ale w 1997 powrócił i stoczył jeszcze cztery walki. Ostatecznie zakończył karierę w 1998[7].
Przypisy
- ↑ a b Tyrell Biggs , olympedia.org (ang.).
- ↑ 3.World Championships – Munich, FRG – May 4-15, 1982 , amateur-boxing.strefa.pl (ang.).
- ↑ 9.Panamerican Games – Caracas, Venezuela – August 14-29 1983 , amateur-boxing.strefa.pl (ang.).
- ↑ United States National Championships – Concord – May 1981 , amateur-boxing.strefa.pl (ang.).
- ↑ United States National Championships – Charlotte – April 1982 , amateur-boxing.strefa.pl (ang.).
- ↑ United States National Championships – Colorado Springs – November 6-12 1983 , amateur-boxing.strefa.pl (ang.).
- ↑ Wykaz walk zawodowych Biggsa , boxrec.com (ang.).
