Tygodnik Polski (Harbin)
Obecnie Tygodnik Polski (Harbin) stał się istotnym tematem we współczesnym społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i ciągłymi zmianami w sferze społecznej Tygodnik Polski (Harbin) nabrał istotnego znaczenia, którego nie można przeoczyć. Aby lepiej zrozumieć to zjawisko, należy przeanalizować jego różne wymiary, od implikacji w życiu codziennym po wpływ na gospodarkę i politykę. W tym artykule zbadamy różne aspekty Tygodnik Polski (Harbin) i jego wpływ na nasze codzienne życie, aby zaoferować kompleksowy obraz jego dzisiejszego znaczenia.
| Częstotliwość |
tygodnik |
|---|---|
| Państwo | |
| Pierwszy numer |
1922 |
| Ostatni numer |
1940 |
| Format |
29 cm |
Tygodnik Polski – tygodnik wydawany w Harbinie (Chiny) od 1922 do 1940. Była to najdłużej ukazująca się polska gazeta w Mandżurii[1].
Inicjatorem powstania gazety był proboszcz parafii św. Stanisława w Harbinie, ks. Władysław Ostrowski; pierwszym redaktorem naczelnym był Kazimierz Grochowski[1].
W latach 1925–1926 ukazywał się z dodatkiem Daleki Wschód, w r. 1930 z dodatkiem Biuletyn Polskiego Koła Akademickiego Badania Chin.
Wydawanie gazety zostało zawieszone przez okupacyjne władze Mandżukuo w ramach ograniczania działalności kulturalno-społecznej harbińskiej Polonii[2].
Przypisy
- ↑ a b Adam Winiarz: Główne kierunki i formy aktywności Polaków w Mandżurii w latach 1897-1949. W: Polskie ślady na Dalekim Wschodzie. Polacy w Harbinie. Andrzej Furier (red.). Szczecin: Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica w Szczecinie, 2008, s. 40. ISBN 978-83-87879-73-0.
- ↑ Adam Winiarz: Główne kierunki i formy aktywności Polaków w Mandżurii w latach 1897-1949. W: Polskie ślady na Dalekim Wschodzie. Polacy w Harbinie. Andrzej Furier (red.). Szczecin: Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica w Szczecinie, 2008, s. 48. ISBN 978-83-87879-73-0.