Turbaczyk (polana)

Turbaczyk (polana) to temat, który od lat budzi zainteresowanie wielu osób. Od czasu swojego odkrycia wywołuje debaty, kontrowersje i szeroką gamę opinii. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane ze Turbaczyk (polana), od jego wpływu na społeczeństwo po możliwe implikacje w przyszłości. Poprzez szczegółową analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć znaczenie i znaczenie Turbaczyk (polana) dzisiaj, a także możliwe konsekwencje, jakie może mieć w różnych obszarach. Bez wątpienia Turbaczyk (polana) to fascynujący temat, który zasługuje na szczególną uwagę i nadal budzi ogromne zainteresowanie na całym świecie.

Turbaczyk
Ilustracja
Widok spod Gorca
Państwo

 Polska

Położenie

województwo małopolskie

Pasmo

Gorce, Karpaty

Wysokość

980–1070 m n.p.m.

Zagospodarowanie

łąka

Położenie na mapie gminy Niedźwiedź
Mapa konturowa gminy Niedźwiedź, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Turbaczyk”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Turbaczyk”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Turbaczyk”
Położenie na mapie powiatu limanowskiego
Mapa konturowa powiatu limanowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Turbaczyk”
Ziemia49°34′51″N 20°06′59″E/49,580833 20,116389
Multimedia w Wikimedia Commons

Turbaczyk – polana podwierzchołkowa na Turbaczyku w Gorcach. Znajduje się na stromych zachodnich i północnych jego zboczach[1] na wysokości 980–1070 m n.p.m. i ma powierzchnię 11,74 ha. Była systematycznie koszona i wypasana jeszcze w latach 70. XX w. Charakteryzuje się dużą różnorodnością biologiczną – naliczono tutaj aż 14 różnych zbiorowisk roślinności. Rośnie tu m.in.: mieczyk dachówkowaty, ciemiężyca zielona, modrzyk górski, bodziszek leśny. Na podmokłej północno-wschodniej części polany, na młace kozłkowo-turzycowej występuje ostrożeń łąkowy, knieć górska, wełnianka szerokolistna i kozłek całolistny. Wiosną licznie zakwita krokus spiski i przebiśniegi, później 5 gatunków storczykowatych. Z ptaków spotkać tu można m.in. puszczyka uralskiego i kopciuszka[2]. Północno-zachodnia część polany zarasta stopniowo borówczyskami i malinami. To etap sukcesji ekologicznej poprzedzający jej zarośnięcie lasem. Pod lasem stoi tu niszczejący szałas. Ma charakterystyczny dla budownictwa Zagórzan czterospadowy dach[3].

O gospodarzącym na polanie przed wojną bacy z Obidowej o nazwisku Anioł istnieje ludowa legenda, według której za pomocą czarów przywrócił on do życia owce, na które rzucił urok baca z Łopusznej[3].

Polana znana jest z walorów widokowych. Panorama widoków obejmuje Babią Górę i Pasmo Babiogórskie, Beskid Makowski, Beskid Żywiecki, Beskid Wyspowy oraz pobliski szczyt Kudłonia[2]. Na polanie umieszczono opracowaną przez Gorczański Park Narodowy tablicę informacyjną z opisem oglądanych szczytów oraz ławeczki dla turystów. Obok tablicy zachował się znak pomiarowy z 1823, świadectwo pomiarów triangulacyjnych dokonywanych wówczas przez austriackich kartografów[3].

Polana znajduje się na obszarze Gorczańskiego Parku Narodowego. Przebiega przez nią granica między Koninkami (część wsi Poręba Wielka) i Koniną w powiecie limanowskim, w gminie Niedźwiedź[1].

Szlaki turystyki pieszej

szlak turystyczny zielony Niedźwiedź – Orkanówka – Łąki – Turbaczyk – Spalone – Czoło Turbacza – Turbacz. Odległość 10,8 km, suma podejść 970 m, suma zejść 240 m, czas przejścia 3 godz. 25 min, z powrotem 2 godz. 20 min[4]. Czas przejścia od Orkanówki na polanę 1godz. 50 min[5].
ścieżka edukacyjna „Turbaczyk” rozpoczynająca się przy polanie i polu biwakowym Oberówka[3].
  • Widok z Polany Turbaczyk na Polanę Łąki
    Widok z Polany Turbaczyk na Polanę Łąki

Przypisy

  1. ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza .
  2. ↑ a b Opracowana przez Gorczański Park Narodowy tablica informacyjna na polanie.
  3. ↑ a b c d M. Cieszkowski, P. Lubieński, Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8.
  4. ↑ Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7.
  5. ↑ Józef Nyka, Gorce. Przewodnik, Sport i Turystyka, 1965.
Polany Gorców