Nazwa Tuanku Jaafar może u każdej osoby wywoływać różne emocje, wspomnienia lub znaczenia. Od czasów starożytnych do współczesności Tuanku Jaafar był przedmiotem zainteresowania, debaty i refleksji w różnych obszarach życia. Jego znaczenie przekracza granice i epoki, a jego wpływ jest odczuwalny w kulturze, nauce, polityce i stosunkach międzyludzkich. W tym artykule dogłębnie zbadamy znaczenie i znaczenie Tuanku Jaafar, analizując jego wpływ na obecny świat i jego projekcję na przyszłość.
![]() | |
Król Malezji | |
Okres |
od 26 kwietnia 1994 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Władca Negeri Sembilan | |
Okres |
od 8 kwietnia 1967 |
Poprzednik |
Tuanku Muhammad |
Następca |
Tuanku Munawir |
Dane biograficzne | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Tunku Puan Chik |
Żona |
Tuanku Najihah |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Tuanku Jaafar ibni Almarhum Tuanku Abdul Rahman (ur. 19 lipca 1922 w Kelangu, zm. 27 grudnia 2008 w Serembanie) – malezyjski dyplomata, król Malezji w latach 1994–1999.
Po skończeniu studiów w Wielkiej Brytanii, rozpoczął pracę w brytyjskiej dyplomacji, a następnie w placówkach Malezji w Waszyngtonie i przy ONZ.
W 1967 objął tron sułtana stanu Negeri Sembilan. 5 lutego 1994 Zgromadzenie Władców wybrało go na pięcioletnią kadencję króla Malezji. Urząd objął 26 kwietnia 1994, pozostając na nim do 25 kwietnia 1999.
Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1997)[1].